دونا فلور و دو شوهرش

دونا فلور و دو شوهرش ( به انگلیسی: Dona Flor and Her Two Husbands ) ( به پرتغالی: Dona Flor e Seus Dois Maridos ) فیلمی کمدی ساخته سال ۱۹۷۶ به کارگردانی برونو بارتو می باشد.
این فیلم براساس رمانی به همین نام نوشته ژورژه آمادو، در دهه ۱۹۴۰ باهیا ساخته شده است. در این فیلم سونیا براگا، خوزه ویلکر و مائورو مندونکا در نقش های اصلی بازی می کنند. فیلمنامه توسط بارتو، ادواردو کوتینیو و لئوپولدو سران از کتاب اقتباس شده است.
وقتی به روی پرده رفت، دونا فلور موفق ترین فیلم در تاریخ برزیل شد. فروش گیشه آن برای ۲۵ سال در برزیل تا سال ۲۰۱۰ رکورد دار بود تا توسط فیلمهای نخبگان پیراهن: دشمن درون شکسته شد. در سطح بین المللی، دونا فلور نامزد دریافت جایزه گلدن گلوب و جایزه BAFTA شد.
در سال ۱۹۸۲، این فیلم دوبار در آمریکا با عنوان مرا ببوس خداحافظ با بازیگری سالی فیلد، جیمز کان و جف بریج در نقش های اصلی ساخته و منتشر شد.
وادینیو ( جوزه ویلکر ) ، شوهر بی مبالات فلور، هنگام رقصیدن در یک کارناوال خیابانی مرده است. فقط فلور ( سونیا براگا ) پس از مرگش ابراز پشیمانی می کند. دوستان و خانواده فلور، مرگ وادینیو را فرصتی برای فلور می دانند تا بعد از بدبختی هایی که از دست شوهرش داشته خوشبخت شود اما با ازدواج مجدد متوجه می شود همسرش آدم بی بند و باری است و بعد از جدایی مجدداً با یک داروساز آشنا و ازدواج می نماید که بسیار مهربان است اما در تخت خواب کارش خوب نیست فلور آرزو می کند شوهر اولش از آن دنیا برگردد و همین طور می شود. البته تنها فلور می تواند او را ببیند پس در تخت خواب با هر دو شوهر قدیمی و جدید به آرزوی جنسی خود می رسد.
جوایز فیلم BAFTA
• بهترین پیشرو تازه وارد – سونیا براگا ( نامزد )
• بهترین فیلم خارجی زبان ( نامزد )
• بهترین فیلم – برونو بارتو ( نامزد )
• بهترین کارگردان – برونو بارتو ( برنده )
• بهترین موسیقی فیلم – فرانسیس هوم ( برنده )
• جایزه ویژه هیئت داوران – آنیسیو مدئیروس، طراح تولید ( برنده )