دومینیچی جووانی

دانشنامه آزاد فارسی

دومینیچی، جووانّی (۱۳۵۷ـ۱۴۱۹)(Dominici, Giovanni)
روحانی ایتالیایی مخالف محفل اومانیستی کُلوتچو سالوتاتی. راهبی دومینیکی و بزرگِ دیر/پیشوای سان مارکو در فلورانس بود که ابتدا به قصد پایان بخشیدن به شقاق بزرگ کوشید پاپ گرگوری دوازدهم را ترغیب به مذاکره با ناپاپ کند، ولی بعد تصمیم به حمایت از او گرفت و گرگوری در ۱۴۰۸ او را به کاردینالی برگزید. تغییر موضع ظاهری دومینیچی او را مضحکۀ پودجو براتچولینی در اثرش علیه مزور ساخت. دومینیچی در اثری به نام کرم شب تاب (۱۴۰۵م) رسم خواندن متون ادبی کهن در محفل سالوتاتی را به باد حمله گرفت و مؤلفان مشرک آن ها را نه موجب تنویر افکار، بلکه مایۀ گمراهی مسیحیان خواند. او زیر بار این ادعای اومانیست ها نمی رفت که علاقۀ آنان به جهان باستان با فهمشان از مسیحیت همراهی و سازگاری دارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس