دومن

لغت نامه دهخدا

دومن. [ م َ ] ( ترکی ، اِ ) دومان. طوفان. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به دومان و طوفان شود.

( اسم ) طوفان

پایین؛ دامنه

ممکن است شکل تحول یافته و عامیانه شده ی "دامن" نیز باشد.

پایین