دوما ژان باپتیست آندره. دوما، ژان باپتیست آندرِه (۱۸۰۰ـ۱۸۸۴)(Dumas, Jean Baptiste André)
شیمی دان فرانسوی. در پیشبرد تجزیه و سنتز آبی، و تعیین وزن های اتمی(جرم های اتمی نسبی) از طریق اندازگیری چگالی بخار سهم بسزایی داشت. در ۱۸۳۳، روش مطلقی برای تخمین مقدار نیتروژن در ترکیبات آلی به دست آورد که اکنون پایۀ روش های تجزیه است. در ادامه تحقیقاتش، جرم اتمی ۳۰ عنصر، یعنی نیمی از عناصر شناخته شدۀ آن زمان را نسبت به جرم اتمی هیدروژن تصحیح کرد. دوما جرم اتمی هیدروژن را واحد درنظر گرفته بود. در ۱۸۲۶، پژوهش هایش را در زمینۀ نظریه اتمی شروع کرد و به این نتیجه رسید که «در همۀ سیالات کشسانی که تحت شرایط یکسان بررسی شوند، مولکول ها در فواصل یکسان قرار دارند»، یعنی فاصلۀ مولکول های سیال اول با فاصلۀ مولکول های سیال دوم برابر است. به عبارت دیگر، تعداد مولکول های موجود در شرایط یکسان با هم برابرند. دوما نظریه اش را دربارۀ جانشینی در ترکیبات از راه تجربی اثبات کرد و نشان داد که ظاهراً اتم هایی با بار الکتریکی مخالف جانشین یکدیگر می شوند. این مطلب نظریۀ دوگانگی پیشنهادی یونس برزلیوس، شیمی دان سوئدی، را رد کرد. با بررسی خون نشان داد که در خونِ جانورانی که کلیۀ آن ها را درآورده اند، اوره وجود دارد و ثابت کرد یکی از اعمال کلیه، زدودن اوره از خون است و نه تولید آن. دوما در بخش گار زاده شد و شاگرد داروخانه بود. پس راهی ژنو، در سوئیس، شد و در آن جا تحصیلاتش را ادامه داد. در ۱۸۲۲، به پاریس رفت. در ابتدا در لوکایون (لوکیون) و در ۱۸۳۵، در اِکول پلی تکنیکاستاد شیمی شد. بعد از خیز ش های سیاسی ۱۸۴۸، از بخش اعظم کارهای علمی خود دست کشید و به سیاست روی آورد. در حکومت ناپلئون سوم به سِمت وزارت رسید.
شیمی دان فرانسوی. در پیشبرد تجزیه و سنتز آبی، و تعیین وزن های اتمی(جرم های اتمی نسبی) از طریق اندازگیری چگالی بخار سهم بسزایی داشت. در ۱۸۳۳، روش مطلقی برای تخمین مقدار نیتروژن در ترکیبات آلی به دست آورد که اکنون پایۀ روش های تجزیه است. در ادامه تحقیقاتش، جرم اتمی ۳۰ عنصر، یعنی نیمی از عناصر شناخته شدۀ آن زمان را نسبت به جرم اتمی هیدروژن تصحیح کرد. دوما جرم اتمی هیدروژن را واحد درنظر گرفته بود. در ۱۸۲۶، پژوهش هایش را در زمینۀ نظریه اتمی شروع کرد و به این نتیجه رسید که «در همۀ سیالات کشسانی که تحت شرایط یکسان بررسی شوند، مولکول ها در فواصل یکسان قرار دارند»، یعنی فاصلۀ مولکول های سیال اول با فاصلۀ مولکول های سیال دوم برابر است. به عبارت دیگر، تعداد مولکول های موجود در شرایط یکسان با هم برابرند. دوما نظریه اش را دربارۀ جانشینی در ترکیبات از راه تجربی اثبات کرد و نشان داد که ظاهراً اتم هایی با بار الکتریکی مخالف جانشین یکدیگر می شوند. این مطلب نظریۀ دوگانگی پیشنهادی یونس برزلیوس، شیمی دان سوئدی، را رد کرد. با بررسی خون نشان داد که در خونِ جانورانی که کلیۀ آن ها را درآورده اند، اوره وجود دارد و ثابت کرد یکی از اعمال کلیه، زدودن اوره از خون است و نه تولید آن. دوما در بخش گار زاده شد و شاگرد داروخانه بود. پس راهی ژنو، در سوئیس، شد و در آن جا تحصیلاتش را ادامه داد. در ۱۸۲۲، به پاریس رفت. در ابتدا در لوکایون (لوکیون) و در ۱۸۳۵، در اِکول پلی تکنیکاستاد شیمی شد. بعد از خیز ش های سیاسی ۱۸۴۸، از بخش اعظم کارهای علمی خود دست کشید و به سیاست روی آورد. در حکومت ناپلئون سوم به سِمت وزارت رسید.
wikijoo: دوما،_ژان_باپتیست_آندره_(۱۸۰۰ـ۱۸۸۴)