دولک
/dolak/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
توی صنف قصابی و سلاخی، به هر نوع ماده هر جانداری �دولک� میگن.
در گویش شیرازی به دختر جوان دولک ( Dowlak ) می گویند.
دختر [در موضوع دختربازی] ( در گویش شیرازی )
در گویش بهبهانی دُولَک برابر با پارچ ( آوند آبخوری ) است.
دولک {دُولَک}
اصلاح شیرازی به معنی دوست دختر
اصلاح شیرازی به معنی دوست دختر
یه چوب دوچوب