یک دولت چند ملیتی یا یک اتحادیه چند ملیتی یا دولت مستقل است که شامل دو یا چند ملت یا دولت می شود. این دولت ها در تضاد با یک دولت ملی هستند، چرا که در دولت های ملی که یک ملت واحد بیشتر جمعیت را تشکیل می دهد. ( اکثریت غالب وجود دارد ) بسته به تعریف «ملت» ( که قومیت، زبان و هویت ملی را شمال می شود ) ، یک دولت چند ملیتی معمولاً چند فرهنگی یا چند زبانه است و از لحاظ جغرافیایی از بیشتر از یک کشور تشکیل شده است، به عنوان مثال کشورهای موجود در بریتانیا که شامل اسکاتلند، انگلستان، ولز و ایرلند شمالی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
بریتانیا، روسیه و کانادا امروزه مثالهایی از حکومت های کثیرالمله اند در حالی که اتریش - مجارستان، هند بریتانیا، شوروی و یوگسلاوی مثال هایی از حکومت های کثیرالمله گذشته اند که به شماری از حکومت های مستقل تبدیل شده اند. حکومت های کثیرالملله عموماً حکومت های فدرال هستند، به این معنا که در گذشته مردمان و دولت های مستقل، مجزا و متفاوت بوده اند و در یک قرار داد تصمیم گرفته اند که با متحد شدن یک حاکمیت جدید را شکل دهند، مانند کانادا که دو گروه مستقل و متفاوت فرانسوی و انگلیسی پس از مهاجرت و حضور در شمال قاره آمریکا، پس از مدتی تصمیم گرفتند در یک اتحاد انگلیسی - فرانسوی کشوری جدید به نام کانادا را تأسیس کنند. پادشاهی بریتانیا نیز یک حاکمیت کثیرالمله است که شامل چندین کشور به عنوان جزایر جدا از یکدیگر و مستقل از جمله انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلندشمالی است که تصمیم گرفته اند عضو اتحادیه پادشاهی بریتانیا باشند. امروزه از اتحادیه اروپا نیز به عنوان یک حاکمیت کثیرالمله نام برده می شود که در آن ملت های مختلف در برخی از سیاست ها یک حاکمیت واحد را پیگیری می کنند.
به گفته «نیل مک گرگور»، مدیر موزه بریتانیا، منشورِ کوروش نوشته شده توسط کوروش بزرگ، بنیانگذار امپراتوری پارسی ( هخامنشیان ) ، «نخستین تلاشی است که ما در مورد اداره یک جامعه، دولتی با ملیت ها و مذهب های گوناگون می دانیم - نوع جدید از اداره دولت در آن منشور ارائه کرده است. بسته به تعریف الفاظی چون «ملت»، یک حاکمیت چند ملیتی ممکن است چندفرهنگی یا چندزبانی باشد یا نباشد.
تلاش های بسیاری شده تا حاکمیت کثیرالمله تعریف شود. یک عامل که این کار را سخت می کند محتمل بودن وجود دو ملیت به طور همزمان برای برخی مردم است. همان طور که ایلن پلگ گفته:
... [مشاهده متن کامل]
بریتانیا، روسیه و کانادا امروزه مثالهایی از حکومت های کثیرالمله اند در حالی که اتریش - مجارستان، هند بریتانیا، شوروی و یوگسلاوی مثال هایی از حکومت های کثیرالمله گذشته اند که به شماری از حکومت های مستقل تبدیل شده اند. حکومت های کثیرالملله عموماً حکومت های فدرال هستند، به این معنا که در گذشته مردمان و دولت های مستقل، مجزا و متفاوت بوده اند و در یک قرار داد تصمیم گرفته اند که با متحد شدن یک حاکمیت جدید را شکل دهند، مانند کانادا که دو گروه مستقل و متفاوت فرانسوی و انگلیسی پس از مهاجرت و حضور در شمال قاره آمریکا، پس از مدتی تصمیم گرفتند در یک اتحاد انگلیسی - فرانسوی کشوری جدید به نام کانادا را تأسیس کنند. پادشاهی بریتانیا نیز یک حاکمیت کثیرالمله است که شامل چندین کشور به عنوان جزایر جدا از یکدیگر و مستقل از جمله انگلستان، اسکاتلند، ولز و ایرلندشمالی است که تصمیم گرفته اند عضو اتحادیه پادشاهی بریتانیا باشند. امروزه از اتحادیه اروپا نیز به عنوان یک حاکمیت کثیرالمله نام برده می شود که در آن ملت های مختلف در برخی از سیاست ها یک حاکمیت واحد را پیگیری می کنند.
به گفته «نیل مک گرگور»، مدیر موزه بریتانیا، منشورِ کوروش نوشته شده توسط کوروش بزرگ، بنیانگذار امپراتوری پارسی ( هخامنشیان ) ، «نخستین تلاشی است که ما در مورد اداره یک جامعه، دولتی با ملیت ها و مذهب های گوناگون می دانیم - نوع جدید از اداره دولت در آن منشور ارائه کرده است. بسته به تعریف الفاظی چون «ملت»، یک حاکمیت چند ملیتی ممکن است چندفرهنگی یا چندزبانی باشد یا نباشد.
تلاش های بسیاری شده تا حاکمیت کثیرالمله تعریف شود. یک عامل که این کار را سخت می کند محتمل بودن وجود دو ملیت به طور همزمان برای برخی مردم است. همان طور که ایلن پلگ گفته:
