دولت پرست

لغت نامه دهخدا

دولت پرست. [ دَ / دُو ل َ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) که سلطه و اقتدار را بپرستد. که در جستجوی سعادت و دولت است. دولتخواه :
زنده بود طالع دولت پرست
بنده دولت شو هر جا که هست.
نظامی.
و گرچون مقبلان دولت پرستی
طمع را میل درکش بازرستی.
نظامی.
بدین تخت و این جام دولت پرست
بسا جام و تختا که آری بدست.
نظامی.
گذارنده دانای دولت پرست
به پرگار دولت چنین نقش بست.
نظامی.

فرهنگ فارسی

که سلطه و اقتدار را بپرستد .

پیشنهاد کاربران

بپرس