دولت موقت تراکیه غربی سپس دولت خودمختار تراکی غربی ، یک جمهوری کوچک و کم عمر گمنام بود که پایه گذاری شد. در تراکیه غربی از تاریخ ۳۱ اوت تا تاریخ ۲۵ اکتبر ۱۹۱۳. ناحیه ای را شامل می شد که توسط رودخانه های ماریتسا ( اوروس ) در سمت شرق، نستوس درسمت غرب، کوه های رودوپ در سمت شمال و دریای اژه در سمت جنوب فراگیر شده بود. مساحت مجموع آن حدود ۸، ۶۰۰کیلومتر مربع بود.
... [مشاهده متن کامل]
مجموع تراکیه غربی در روند جنگ نخست بالکان به تصاحب بلغارستان درآمد و براساس قرارداد لندن به این کشور تحویل داده شد. در اندازه جنگ دوم بالکان، ارتش یونان بیشتر ناحیه میان زانتی ( زانتیا ) و رودخانه ماریتسا در سمت جنوب سوفلی را اشغال کرد، بدون اینکه با ایستادگی ارتش کم نیروی بلغارستان رو در رو شود، که به دامنه های جنوبی کوه های رودوپ ( چند کیلومتری شمال شرق ) پسروی کرد. زانتی و کوموتینی در حالی که نیروهای عثمانی ناحیه های سوفلی ( سوفولو ) ، دیدیموتیچو ( دیمتوکا ) و اورتاکوی را تصرف نمودند. بعد از جنگ دوم بالکان ، قرارداد بخارست امضا گردید که ناحیه را به بلغارستان برگرداند و ارتش یونان از تراکیه غربی خارج گردد. بعد از آن مسلمان ها و یونانی های بومی با تشویق مقام های یونانی، از بازشناختن کنترل بلغارستان بر ناحیه خودداری نمودند و از ارتش عثمانی این درخواهش را داشتند که تراکیه غربی را تصرف نماید. به دعوت آنان، ناحیه توسط نیروهای کم جمعیت عثمانی، بیشتر بی ترتیب، تصرف شد. در حالی که این ناحیه با قرارداد بخارست به بلغارستان برگردانده شده بود، ارتش بلغارستان متمایل با جنگ با عثمانی ها بود و به خطی که مقارن با مرز پیش از تهاجم بالکان بود تا آیدوغموش و از آن مکان در راستای مرز کوه های رودوپ که به سوی غرب طی می شد عقب نشینی نمود. از دردره و شرق مدان تا مرز بلغارستان و یونان این اقدام را انجام داد.
بعد از پسروی ارتش بلغارستان و یونان، برای مانع شدن از تسلط بلغارها بعد از قرار داد بخارست ، که عثمانی ها در آن شرکت ننموده اند، یک کشور مستقل با پشتیبانی عثمانی گزارش داده شد. زیر فشار بریتانیا، بلغارها و عثمانی ها قرار داد قسطنطنیه را امضا نمودند که توقع های ترکیه برای به رسمیت شناختن تراکیه شرقی را مستجاب نمود و تراکیه غربی را به عنوان قسمتی از بلغارستان به رسمیت شناخت. عثمانی ها نیروهای خود را پسرو نمودند و تا تاریخ ۲۵ اکتبر، ناحیه توسط بلغارستان برگردانده شد. قسمت جنوبی حکومت ناپیدار پیشین در سال ۱۹۱۸ توسط نیروهای فرانسوی تصرف شد. این ناحیه بعد از این در سال ۱۹۲۰ به یونان ضمیمه گردید و از آن هنگام به غیر از تصرف نمودن بلغارها میان سال های ۱۹۴۱و ۱۹۴۴ قسمتی از آن کشور بوده است. قسمت شمالی حکومت ناپیدار پیشین بعد از سال ۱۹۱۹ قسمتی از بلغارستان برجای ماند.
... [مشاهده متن کامل]
مجموع تراکیه غربی در روند جنگ نخست بالکان به تصاحب بلغارستان درآمد و براساس قرارداد لندن به این کشور تحویل داده شد. در اندازه جنگ دوم بالکان، ارتش یونان بیشتر ناحیه میان زانتی ( زانتیا ) و رودخانه ماریتسا در سمت جنوب سوفلی را اشغال کرد، بدون اینکه با ایستادگی ارتش کم نیروی بلغارستان رو در رو شود، که به دامنه های جنوبی کوه های رودوپ ( چند کیلومتری شمال شرق ) پسروی کرد. زانتی و کوموتینی در حالی که نیروهای عثمانی ناحیه های سوفلی ( سوفولو ) ، دیدیموتیچو ( دیمتوکا ) و اورتاکوی را تصرف نمودند. بعد از جنگ دوم بالکان ، قرارداد بخارست امضا گردید که ناحیه را به بلغارستان برگرداند و ارتش یونان از تراکیه غربی خارج گردد. بعد از آن مسلمان ها و یونانی های بومی با تشویق مقام های یونانی، از بازشناختن کنترل بلغارستان بر ناحیه خودداری نمودند و از ارتش عثمانی این درخواهش را داشتند که تراکیه غربی را تصرف نماید. به دعوت آنان، ناحیه توسط نیروهای کم جمعیت عثمانی، بیشتر بی ترتیب، تصرف شد. در حالی که این ناحیه با قرارداد بخارست به بلغارستان برگردانده شده بود، ارتش بلغارستان متمایل با جنگ با عثمانی ها بود و به خطی که مقارن با مرز پیش از تهاجم بالکان بود تا آیدوغموش و از آن مکان در راستای مرز کوه های رودوپ که به سوی غرب طی می شد عقب نشینی نمود. از دردره و شرق مدان تا مرز بلغارستان و یونان این اقدام را انجام داد.
بعد از پسروی ارتش بلغارستان و یونان، برای مانع شدن از تسلط بلغارها بعد از قرار داد بخارست ، که عثمانی ها در آن شرکت ننموده اند، یک کشور مستقل با پشتیبانی عثمانی گزارش داده شد. زیر فشار بریتانیا، بلغارها و عثمانی ها قرار داد قسطنطنیه را امضا نمودند که توقع های ترکیه برای به رسمیت شناختن تراکیه شرقی را مستجاب نمود و تراکیه غربی را به عنوان قسمتی از بلغارستان به رسمیت شناخت. عثمانی ها نیروهای خود را پسرو نمودند و تا تاریخ ۲۵ اکتبر، ناحیه توسط بلغارستان برگردانده شد. قسمت جنوبی حکومت ناپیدار پیشین در سال ۱۹۱۸ توسط نیروهای فرانسوی تصرف شد. این ناحیه بعد از این در سال ۱۹۲۰ به یونان ضمیمه گردید و از آن هنگام به غیر از تصرف نمودن بلغارها میان سال های ۱۹۴۱و ۱۹۴۴ قسمتی از آن کشور بوده است. قسمت شمالی حکومت ناپیدار پیشین بعد از سال ۱۹۱۹ قسمتی از بلغارستان برجای ماند.
