دولت - ملت ( به انگلیسی: Nation state ) یک واحد سیاسی است که در آن دولت، یک سازمان سیاسی متمرکز که بر جمعیتی در داخل یک قلمرو حکومت می کند، و ملت، جامعه ای مبتنی بر هویت مشترک، همخوانی دارند. این مفهوم دقیق تر از کشور است، زیرا یک کشور نیازی به داشتن یک گروه ملی یا قومی غالب ندارد. ملت - دولت یا در عبارات جدیدتر دولت سیاسی نوع خاصی از دولت ویژهٔ جهان مدرن است که در آن یک دستگاه سیاسی در قلمروی ارضی معینی دارای حق حاکمیت است و می تواند این حق را با قدرت نظامی پشتیبانی کند. در این نوع دولت، جمعیت کشور شهروند محسوب می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
ملت - دولت یا ملت - کشور شکل خاصی از دولت سازی است که مشروعیت خود را از اعمال حاکمیت به نام یک ملت در واحد سرزمینی دارای حاکمیت کسب می کند. وبر، ملت - کشور مدرن را «ساختار سیاسی دارای حق انحصاری اعمال اقتدار مشروع در سرزمینی مشخص» تعریف کرده است. ملت - کشور پدیده ای مدرن است که عقلانی شدن ساختارهای گوناگون اداری، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، آن را از ساختارهای سیاسی پیشین مانند امپراطوری ها و حکومت های قبیله ای متمایز می کند.
ایجاد دولت - ملت ها معضلات بسیاری نیز ایجاد کرده است. آرمان نهایی ملی گرایان، تطابق کامل مرزهای کشورشان با مناطقی است که ملتشان در آن ساکن هستند؛ ولی اغلب این اتفاق نمی افتد و هم پوشانی مرزهای سیاسی با مرزهای فرهنگی تا یک حدی است. سیاست های ملی گرایانه دولت ملت ها باعث جنگ ها و درگیری های بسیاری شده است. یک پژوهش در سال ۲۰۰۶ نشان داد اغلب جنگ های دوران مدرن به سه شکل مرتبط با دولت ملت هستند: گاهی یک ملت خواستار استقلال و ایجاد دولت خود است ( مثلا استقلال الجزایر ) ، گاهی درون یک کشور چند ملت وجود دارد که اقلیت خواهان ایجاد دولت ملت مختص به خود می شوند ( مانند فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ) و گاه دو کشور همسایه با هم می جنگند چون یکی از این دو می خواهد بخشی از کشور دیگر که زبان و نژادی مشابه خودش دارد را تسخیر کند ( مانند تصرف کریمه توسط روسیه ) .
با افول قدرت کلیسا در اروپای غربی، دولت - ملت های نخستین شکل گرفتند که نتیجه امضای پیمان وستفالی در تاریخ ۱۶۴۸ بود اما نقطه اوج کار در تاریخ ۱۷۸۹ بود، که با انقلاب مردم فرانسه پادشاهی سقوط کرد و برای نخستین بار ملت - دولت و اصل شهروندی در فرانسه به میان آمد.
... [مشاهده متن کامل]
ملت - دولت یا ملت - کشور شکل خاصی از دولت سازی است که مشروعیت خود را از اعمال حاکمیت به نام یک ملت در واحد سرزمینی دارای حاکمیت کسب می کند. وبر، ملت - کشور مدرن را «ساختار سیاسی دارای حق انحصاری اعمال اقتدار مشروع در سرزمینی مشخص» تعریف کرده است. ملت - کشور پدیده ای مدرن است که عقلانی شدن ساختارهای گوناگون اداری، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، آن را از ساختارهای سیاسی پیشین مانند امپراطوری ها و حکومت های قبیله ای متمایز می کند.
ایجاد دولت - ملت ها معضلات بسیاری نیز ایجاد کرده است. آرمان نهایی ملی گرایان، تطابق کامل مرزهای کشورشان با مناطقی است که ملتشان در آن ساکن هستند؛ ولی اغلب این اتفاق نمی افتد و هم پوشانی مرزهای سیاسی با مرزهای فرهنگی تا یک حدی است. سیاست های ملی گرایانه دولت ملت ها باعث جنگ ها و درگیری های بسیاری شده است. یک پژوهش در سال ۲۰۰۶ نشان داد اغلب جنگ های دوران مدرن به سه شکل مرتبط با دولت ملت هستند: گاهی یک ملت خواستار استقلال و ایجاد دولت خود است ( مثلا استقلال الجزایر ) ، گاهی درون یک کشور چند ملت وجود دارد که اقلیت خواهان ایجاد دولت ملت مختص به خود می شوند ( مانند فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ) و گاه دو کشور همسایه با هم می جنگند چون یکی از این دو می خواهد بخشی از کشور دیگر که زبان و نژادی مشابه خودش دارد را تسخیر کند ( مانند تصرف کریمه توسط روسیه ) .
با افول قدرت کلیسا در اروپای غربی، دولت - ملت های نخستین شکل گرفتند که نتیجه امضای پیمان وستفالی در تاریخ ۱۶۴۸ بود اما نقطه اوج کار در تاریخ ۱۷۸۹ بود، که با انقلاب مردم فرانسه پادشاهی سقوط کرد و برای نخستین بار ملت - دولت و اصل شهروندی در فرانسه به میان آمد.
گیر دادن دولت به ملت و ملت به دولت مثل دوسنگ کنار هم که دارای لبه های تیز باشند و مدام همدیگر را صاف میکنند تا به تعادل برسند.