فلسطین با نام رسمی دولت فلسطین ( به عربی: دَولة فلسطین ) دولتی دوژور در منطقه فلسطین، واقع در غرب آسیا است که ادعای حاکمیت بر مناطق کرانه باختری و نوار غزه را دارد و اورشلیم شرقی را که بخشی از شهر اورشلیم است، پایتخت خود می داند، اما در حال حاضر، منطقه الف کرانه باختری، تنها تحت کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین، منطقه ب تحت کنترل مشترک تشکیلات خودگردان و اسرائیل و منطقه ج، اورشلیم شرقی و نوار غزه، تحت اشغال اسرائیل است. مرکز اداری دولت فلسطین نیز در رام الله قرار دارد.
... [مشاهده متن کامل]
فلسطین در شرق دریای مدیترانه قرار دارد و از شرق با اردن، از شمال و غرب با اسرائیل و همچنین از طریق شهر غزه با مصر مرز زمینی دارد.
در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل، طرح تقسیم سرزمین فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین را تصویب، و اداره شهر بیت المقدس ( «اورشلیم» نزد اسرائیل و «قدس» نزد فلسطین ) را تحت اداره بین المللی خود تعیین کرد. از تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ تا ۱۴ مه ۱۹۴۸ میان شبه نظامیان یهودی و فلسطینی، نبردهای خونینی درگرفت. نهایتاً در ۱۴ مه ۱۹۴۸، اندکی پیش از پایان قیمومت بریتانیا بر فلسطین، اسرائیل با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد. یک روز پس از اعلام استقلال، کشورهای همسایهٔ عربی، برای دفاع از مردم فلسطین به طور هم زمان به اسرائیل حمله کردند، نتیجهٔ این جنگ شکست کشورهای عربی بود که موجب شد این سرزمین میان کشورهای اسرائیل، مصر و اردن تقسیم شود و تا سال ۱۹۶۷، نوار غزه تحت کنترل مصر، کرانه باختری و بیت المقدس شرقی تحت کنترل اردن و مابقی سرزمین ها تحت تصرف اسرائیل قرار گرفت. از آن پس، مجموعه ای از درگیری های نظامی میان نیروهای اسرائیلی و کشورهای عربی رخ داد که جنگ ۱۹۵۶، جنگ شش روزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ مهم ترین آن ها بوده اند.
طرح رسمیت دولت فلسطین برای اولین بار توسط سازمان آزادی بخش فلسطین در ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸ در الجزایر تشکیل شد. کشورهای عضو سازمان ملل در زمان حکمرانی محمود عباس به درخواست فلسطینی ها رای موافق دادند و فلسطین از نهاد ناظر ( سازمان آزادی بخش فلسطین ) به کشور ناظر غیرعضو ارتقاء پیدا کرد. در رأی گیری شب ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ در مجمع عمومی سازمان ملل، ۱۳۸ کشور رای موافق و ۹ کشور رای مخالف، که عبارتند از آمریکا، کانادا، اسرائیل، جمهوری چک، پاناما و چهار کشور جزیره ای کوچک واقع در میکرونزی اقیانوس آرام، و ۴۱ کشور هم رای ممتنع دادند. به این ترتیب موقعیت فلسطین در سازمان ملل مشابه موقعیت واتیکان است.
... [مشاهده متن کامل]
فلسطین در شرق دریای مدیترانه قرار دارد و از شرق با اردن، از شمال و غرب با اسرائیل و همچنین از طریق شهر غزه با مصر مرز زمینی دارد.
در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل، طرح تقسیم سرزمین فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین را تصویب، و اداره شهر بیت المقدس ( «اورشلیم» نزد اسرائیل و «قدس» نزد فلسطین ) را تحت اداره بین المللی خود تعیین کرد. از تاریخ ۳۰ نوامبر ۱۹۴۷ تا ۱۴ مه ۱۹۴۸ میان شبه نظامیان یهودی و فلسطینی، نبردهای خونینی درگرفت. نهایتاً در ۱۴ مه ۱۹۴۸، اندکی پیش از پایان قیمومت بریتانیا بر فلسطین، اسرائیل با صدور منشور استقلال، اعلام موجودیت کرد. یک روز پس از اعلام استقلال، کشورهای همسایهٔ عربی، برای دفاع از مردم فلسطین به طور هم زمان به اسرائیل حمله کردند، نتیجهٔ این جنگ شکست کشورهای عربی بود که موجب شد این سرزمین میان کشورهای اسرائیل، مصر و اردن تقسیم شود و تا سال ۱۹۶۷، نوار غزه تحت کنترل مصر، کرانه باختری و بیت المقدس شرقی تحت کنترل اردن و مابقی سرزمین ها تحت تصرف اسرائیل قرار گرفت. از آن پس، مجموعه ای از درگیری های نظامی میان نیروهای اسرائیلی و کشورهای عربی رخ داد که جنگ ۱۹۵۶، جنگ شش روزه ۱۹۶۷ و جنگ یوم کیپور ۱۹۷۳ مهم ترین آن ها بوده اند.
طرح رسمیت دولت فلسطین برای اولین بار توسط سازمان آزادی بخش فلسطین در ۱۵ نوامبر ۱۹۸۸ در الجزایر تشکیل شد. کشورهای عضو سازمان ملل در زمان حکمرانی محمود عباس به درخواست فلسطینی ها رای موافق دادند و فلسطین از نهاد ناظر ( سازمان آزادی بخش فلسطین ) به کشور ناظر غیرعضو ارتقاء پیدا کرد. در رأی گیری شب ۲۹ نوامبر ۲۰۱۲ در مجمع عمومی سازمان ملل، ۱۳۸ کشور رای موافق و ۹ کشور رای مخالف، که عبارتند از آمریکا، کانادا، اسرائیل، جمهوری چک، پاناما و چهار کشور جزیره ای کوچک واقع در میکرونزی اقیانوس آرام، و ۴۱ کشور هم رای ممتنع دادند. به این ترتیب موقعیت فلسطین در سازمان ملل مشابه موقعیت واتیکان است.
