یک دولت سکولار یا کشور سکولار ( به انگلیسی: Secular state ) دولتی و کشوری است که دین و اعتقاد در آن آزاد است و اعمال مخالف با شریعت هم در آن آزاد است ، نه باورهای مذهبی را پشتیبانی می کند و نه با آن ها مخالفت می کند. یک دولت سکولار با تمامی شهروندان فارغ از دینداری یا بی دینی شان، یکسان رفتار می کند.
... [مشاهده متن کامل]
دولت سکولار برپایه دفاع از آزادی ادیان که هدف سکولاریسم است بنا شده است. از دیگر ویژگی های این دولت عدم دخالت دین در سیاست و قانون است. قانون همگی شهروندان را به طور یکسان بدون دخالت دین، تحت پوشش قرار می دهد؛ و از این لحاظ تبعیضی قائل نیست.
شهروندان یک دولت سکولار مجبور نیستند بی خدا باشند برای مثال در برخی کشورهای سکولار مانند هند، آمریکا یا تایلند اکثریت دیندار هم وجود دارند اما برخی کشورهای سکولار حکومت بی خدایی هستند و شهروندان مجبور به بی خدایی هستند برای مثال چین و کره شمالی .
سکولاریسم معمولاً در پرتو عصر روشنگری در اروپا مطرح می شود که تأثیر اصلی را بر جوامع غربی داشته است. جدایی دین از سیاست در آمریکا و لائیسیته در فرانسه به طور گسترده ای بر پایه سکولاریسم رخ داده است ولی کشورهایی مانند ایران و عربستان و افغانستان و . . . با جدایی دین از سیاست مخالف هستند.
در یک کشور سکولار، دولت و قوانین دربارهٔ دین و مذهب بی طرف عمل می کنند، و هیچ فرقه یا مسلکی را رسماً ترجیح نمی دهد. در یک کشور سکولار، به طور رسمی فرقی ندارد که شهروندانش از چه دین و مذهبی باشند ، و به افراد خاصی بخاطر داشتن دین و مذهب خاصی بهایی داده نمی شود. در یک کشور سکولار، اغلب به طور رسمی دین و مذهبی وجود ندارد، چرا که در کشور سکولار دین و مذهب یک امر شخصی محسوب می گردد.
کشور سکولار لزوماً «سیاست بی خدایی» ندارد، بلکه ( همانند متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا ) مانع ورود مذهب در قلمرو قوانین حکومتی کشور و مانع از چیرگی و مستولی مذهبی در قیاس با مذهبی دیگر ( و در نتیجه باعث حفظ توازن و حقوق همه ادیان ) است. هدف از کشور سکولار، تشکیل پلورالیسم سیاسی در جامعه است.
دولت فرانسه از لحاظ قانونی از به رسمیت شناختن ادیان منع شده است ( به جز در مواردی مانند قاضی های نظامی و آلساک - موسل ) . در عوض در این کشور سازمان های مذهبی بر طبق قانون با شرایط خاص به رسمیت شناخته می شوند:
... [مشاهده متن کامل]
دولت سکولار برپایه دفاع از آزادی ادیان که هدف سکولاریسم است بنا شده است. از دیگر ویژگی های این دولت عدم دخالت دین در سیاست و قانون است. قانون همگی شهروندان را به طور یکسان بدون دخالت دین، تحت پوشش قرار می دهد؛ و از این لحاظ تبعیضی قائل نیست.
شهروندان یک دولت سکولار مجبور نیستند بی خدا باشند برای مثال در برخی کشورهای سکولار مانند هند، آمریکا یا تایلند اکثریت دیندار هم وجود دارند اما برخی کشورهای سکولار حکومت بی خدایی هستند و شهروندان مجبور به بی خدایی هستند برای مثال چین و کره شمالی .
سکولاریسم معمولاً در پرتو عصر روشنگری در اروپا مطرح می شود که تأثیر اصلی را بر جوامع غربی داشته است. جدایی دین از سیاست در آمریکا و لائیسیته در فرانسه به طور گسترده ای بر پایه سکولاریسم رخ داده است ولی کشورهایی مانند ایران و عربستان و افغانستان و . . . با جدایی دین از سیاست مخالف هستند.
در یک کشور سکولار، دولت و قوانین دربارهٔ دین و مذهب بی طرف عمل می کنند، و هیچ فرقه یا مسلکی را رسماً ترجیح نمی دهد. در یک کشور سکولار، به طور رسمی فرقی ندارد که شهروندانش از چه دین و مذهبی باشند ، و به افراد خاصی بخاطر داشتن دین و مذهب خاصی بهایی داده نمی شود. در یک کشور سکولار، اغلب به طور رسمی دین و مذهبی وجود ندارد، چرا که در کشور سکولار دین و مذهب یک امر شخصی محسوب می گردد.
کشور سکولار لزوماً «سیاست بی خدایی» ندارد، بلکه ( همانند متمم اول قانون اساسی ایالات متحده آمریکا ) مانع ورود مذهب در قلمرو قوانین حکومتی کشور و مانع از چیرگی و مستولی مذهبی در قیاس با مذهبی دیگر ( و در نتیجه باعث حفظ توازن و حقوق همه ادیان ) است. هدف از کشور سکولار، تشکیل پلورالیسم سیاسی در جامعه است.
دولت فرانسه از لحاظ قانونی از به رسمیت شناختن ادیان منع شده است ( به جز در مواردی مانند قاضی های نظامی و آلساک - موسل ) . در عوض در این کشور سازمان های مذهبی بر طبق قانون با شرایط خاص به رسمیت شناخته می شوند:
