دولت دوم دیوید کامرون

دیوید کامرون در پی انتخابات عمومی ۷ می ۲۰۱۵ بریتانیا دومین دوره نخست وزیری خود را آغاز کرد و دولت دوم خویش را تشکیل داد. پیش از انتخابات، کامرون یک دولت ائتلافی متشکل از اعضای احزاب محافظه کار و لیبرال دموکرات را رهبری می کرد. در سال ۲۰۱۶، به دنبال همه پرسی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و موافقت اکثریت مردم با آن، دیوید کامرون اعلام کرد که استعفا خواهد داد. از ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ترزا می که وزیر کشور دولت کامرون بود، به عنوان نخست وزیر جدید بریتانیا فعالیت خود را آغاز نمود. [ ۱] [ ۲]
کامرون در بعد از ظهر ۸ می ۲۰۱۵ گزینه های مورد انتخاب خویش برای سمت های ریاست خزانه، وزیر کشور، وزیر خارجه و وزیر دفاع را به ترتیب جرج آزبورن، ترزا می، فیلیپ هاموند و مایکل فالون با حفظ سمت اعلام کرد. آزبورن همچنین عنوان افتخاری «وزیر اول دولت» را دریافت کرد. انتخاب های کامرون برای سایر سمت ها نیز در طی هفته اعلام شدند. اریک پیکلز - که سابقاً وزیر جوامع و دولت های محلی بود - هیئت دولت را ترک گفت و مقام شوالیه گری دریافت نمود. وزارتخانه های کسب وکار، نوآوری و مهارت - انرژی و تحولات اقلیمی - امور اسکاتلند و سمت دبیر ارشد خزانه داری که سابقاً توسط لیبرال دموکرات ها پر شده بود، توسط محافظه کارها پر شد. سمت قائم مقام نخست وزیر نیز که پیش از این توسط نیک کلگ برعهده گرفته شده بود در دولت جدید اکثریت محافظه کار مورد استفاده مجدد قرار نخواهد گرفت.
سلسله مراتب وزرا در بریتانیا، از بالا به پائین به ترتیب کاهش مقام و اهمیت، به شرح زیر می باشد   :
• وزیر ( به انگلیسی: Secretary of State ) واژه Minister نیز وزیر ترجمه می شود اما از لحاظ مقام از Secretary of State پائین تر است
• وزیر مشاور دولت ( به انگلیسی: Minister of State )
• وزیر - معاون پارلمانی یا «وزیر پارلمانی» ( به انگلیسی: Parliamentary Under - Secretary of State )
• منشی خصوصی یا «منشی خصوصی پارلمانی» ( به انگلیسی: Parliamentary Private Secretary )
لازم به ذکر است که اسامی یاد شده در این فهرست، متصدیان فعلی مقام ذی ربط هستند و ممکن است پیش از آن ها نیز شخص دیگری در دولت دوم کامرون متصدی مقام مربوطه بوده باشند .