دولت اول آنگلا مرکل. دولت اول آنگلا مرکل ( به آلمانی: Kabinett Angela Merkel I ) دولت جمهوری فدرال آلمان از ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ تا ۲۷ اکتبر ۲۰۰۹ همزمان با شانزدهمین دوره قانونگزاری مجلس فدرال آلمان بوندستاگ فعال بود. [ ۱] رهبر این دولت آنگلا مرکل از اتحادیه دموکرات مسیحی آلمان بود و اولین زنی بود که در تاریخ آلمان به مقام صدراعظم آلمان می رسید. کابینه این دولت ائتلافی از اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب خواهر آن در ایالت بایرن، اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن به همراه حزب سوسیال دموکرات آلمان بود. [ ۲] این دولت پس از انتخابات فدرال ۲۰۰۵ در آلمان به قدرت رسید و جانشین دولت دوم گرهارد شرودر شد[ ۳] و در روز ۲۸ اکتبر ۲۰۰۹، پس از انتخابات فدرال سال ۲۰۰۹ به کار خود پایان داد و متعاقب آن دولت دوم مرکل کار خود را آغاز کرد. [ ۴]
کابینه فدرال از این وزرا تشکیل شده بود:
بعد از انتخابات فدرال ۲۰۰۵، هیچ کدام از احزاب اتحادیه دموکرات مسیحی/سوسیال مسیحی بایرن ( به همراه حزب سنتی ائتلافی خود دموکرات آزاد ) و حزب سوسیال دموکرات ( به همراه حزب سبز ) موفق به رسیدن به حدنصاب کرسی های بوندستاگ برای تشکیل دولت اکثریت نشدند. به همین جهت حزب اتحادیه و حزب سوسیال دموکرات تصمیم گرفتند که دومین ائتلاف بزرگ خود را در تاریخ جمهوری فدرال آلمان تشکیل دهند. [ ۲] درصد آرای حزب اتحادیه و حزب سوسیال دموکرات در انتخابات فدرال بسیار نزدیک به هم بود؛ حزب اتحادیه ۳۵/۲٪ و حزب سوسیال دموکرات ۳۴/۲٪ آرا را نصیب خود کردند. [ ۵] در مذاکرات تشکیل دولت قرار شد که هر یک از احزاب دولت ائتلافی، هشت وزارت خانه را در اختیار بگیرد. ( اتحادیه دموکرات مسیحی ۶ وزارت خانه و اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن ۲ وزارت خانه ) . حزب سوسیال دموکرات در روز ۱۳ اکتبر و حزب اتحادیه در روز ۱۷ اکتبر وزرای پیشنهادی خود را معرفی کردند. [ ۶]
ادموند اشتویبر از اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن که به عنوان وزیر فدرال اقتصاد و فناوری پیشنهاد شده بود در روز ۱ نوامبر از درخواست برای تصدی این وزارت خانه انصراف داد. [ ۷] موافقت نامه دولت ائتلافی در کنگره های حزبی دموکرات مسیحی، سوسیال مسیحی و سوسیال دموکرات در روزهای ۱۲ تا ۱۴ نوامبر مورد موافقت قرار گرفت. [ ۳] در روز ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ آنگلا مرکل از اتحادیه دموکرات مسیحی با ۳۹۷ رای موافق در مقابل ۲۰۲ رای مخالف در بوندستاگ به عنوان صدراعظم آلمان برگزیده شد. [ ۸]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکابینه فدرال از این وزرا تشکیل شده بود:
بعد از انتخابات فدرال ۲۰۰۵، هیچ کدام از احزاب اتحادیه دموکرات مسیحی/سوسیال مسیحی بایرن ( به همراه حزب سنتی ائتلافی خود دموکرات آزاد ) و حزب سوسیال دموکرات ( به همراه حزب سبز ) موفق به رسیدن به حدنصاب کرسی های بوندستاگ برای تشکیل دولت اکثریت نشدند. به همین جهت حزب اتحادیه و حزب سوسیال دموکرات تصمیم گرفتند که دومین ائتلاف بزرگ خود را در تاریخ جمهوری فدرال آلمان تشکیل دهند. [ ۲] درصد آرای حزب اتحادیه و حزب سوسیال دموکرات در انتخابات فدرال بسیار نزدیک به هم بود؛ حزب اتحادیه ۳۵/۲٪ و حزب سوسیال دموکرات ۳۴/۲٪ آرا را نصیب خود کردند. [ ۵] در مذاکرات تشکیل دولت قرار شد که هر یک از احزاب دولت ائتلافی، هشت وزارت خانه را در اختیار بگیرد. ( اتحادیه دموکرات مسیحی ۶ وزارت خانه و اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن ۲ وزارت خانه ) . حزب سوسیال دموکرات در روز ۱۳ اکتبر و حزب اتحادیه در روز ۱۷ اکتبر وزرای پیشنهادی خود را معرفی کردند. [ ۶]
ادموند اشتویبر از اتحادیه سوسیال مسیحی بایرن که به عنوان وزیر فدرال اقتصاد و فناوری پیشنهاد شده بود در روز ۱ نوامبر از درخواست برای تصدی این وزارت خانه انصراف داد. [ ۷] موافقت نامه دولت ائتلافی در کنگره های حزبی دموکرات مسیحی، سوسیال مسیحی و سوسیال دموکرات در روزهای ۱۲ تا ۱۴ نوامبر مورد موافقت قرار گرفت. [ ۳] در روز ۲۲ نوامبر ۲۰۰۵ آنگلا مرکل از اتحادیه دموکرات مسیحی با ۳۹۷ رای موافق در مقابل ۲۰۲ رای مخالف در بوندستاگ به عنوان صدراعظم آلمان برگزیده شد. [ ۸]
wiki: دولت اول آنگلا مرکل