[ویکی نور] دولت آبادی عزیز. «عزیز دولت آبادی» فرزند موسی در 9 شهریورماه سال 1301ش در تبریز متولد شد.
وی پس از اکمال تحصیلات دانشگاهی و اخذ درجۀ لیسانس در رشتۀ ادبیات فارسی و علوم تربیتی، سال 1322ش وارد خدمت آموزش و پرورش شد. به سال 1330ش باز هم به ادامۀ تحصیل همّت گماشت. اساتید گرانقدر هیئت نظارت دورۀ دکترای ادبیات فارسی: دکتر کی، رئیس دانشکدۀ ادبیات تهران، بدیع الزّمان فروزانفر، دکتر لطفعلی صورتگر تشکیل جلسه دادند و پس از مصاحبه و مشاوره، با ادامۀ تحصیل وی در دورۀ دکترای ادبیات فارسی موافقت فرمودند.
بدین ترتیب به آرزوی دیرینۀ خود نایل گشت و اندک زمانی توفیق تحصیل یافت، ولی مخالفت وزارت آموزش و پرورش وقت با انتقال وی به مرکز از سویی و عدم استطاعت مالی از سوی دیگر، مانع ادامۀ تحصیل شد و در نتیجه، ناگزیر به زادگاهش بازگشت و مشغول تدریس و سایر خدمات فرهنگی شد.
مدتی ریاست کتابخانه های ملی و تربیت تبریز (1334ش) و مدیریت دبیرستان رازی (1340) و دبیرستان نمونه (از 1341-1349) را عهده دار بود، در عین حال، در دانشگاه تبریز و بعدها در دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس تاریخ ادبیات اشتغال داشت. آخرین سنوات خدمت خود را (از 1349 تا 1353) در دبیرستان ارامنۀ اسدی با سمت مدیریت به پایان رسانید و پس از سی و یک سال خدمت، در خردادماه 1353ش بازنشسته شد. ولی در کار تحقیق و تألیف، هرگز خود را بازنشسته احساس نکرد و بیشترین اوقات فراغت خود را به تألیف، تصحیح متون فارسی و تنظیم مقالات و گاهی به سرودن شعر گذرانید.
از آثار وی علاوه بر 12 کتب کلاسی و درسی، کتاب های ذیل قابل ذکرند:
وی علاوه بر تألیفات و تصحیحات فوق، بیش از چهل مقاله در نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی تبریز، مجلۀ آینده، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ناموارۀ دکتر محمود افشار، مجلۀ معلم امروز، نامۀ ادارۀ کاخ آموزش و پرورش تبریز و نشریۀ کتابخانۀ ملی تبریز، مجلۀ وارلیق، مجلۀ هور، مجلۀ آشنا و... انتشار داده که از آن ها در فهرست مقالات فارسی تألیف ایرج افشار و فهرست مقالات نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز یاد شده است.
وی پس از اکمال تحصیلات دانشگاهی و اخذ درجۀ لیسانس در رشتۀ ادبیات فارسی و علوم تربیتی، سال 1322ش وارد خدمت آموزش و پرورش شد. به سال 1330ش باز هم به ادامۀ تحصیل همّت گماشت. اساتید گرانقدر هیئت نظارت دورۀ دکترای ادبیات فارسی: دکتر کی، رئیس دانشکدۀ ادبیات تهران، بدیع الزّمان فروزانفر، دکتر لطفعلی صورتگر تشکیل جلسه دادند و پس از مصاحبه و مشاوره، با ادامۀ تحصیل وی در دورۀ دکترای ادبیات فارسی موافقت فرمودند.
بدین ترتیب به آرزوی دیرینۀ خود نایل گشت و اندک زمانی توفیق تحصیل یافت، ولی مخالفت وزارت آموزش و پرورش وقت با انتقال وی به مرکز از سویی و عدم استطاعت مالی از سوی دیگر، مانع ادامۀ تحصیل شد و در نتیجه، ناگزیر به زادگاهش بازگشت و مشغول تدریس و سایر خدمات فرهنگی شد.
مدتی ریاست کتابخانه های ملی و تربیت تبریز (1334ش) و مدیریت دبیرستان رازی (1340) و دبیرستان نمونه (از 1341-1349) را عهده دار بود، در عین حال، در دانشگاه تبریز و بعدها در دانشگاه آزاد اسلامی به تدریس تاریخ ادبیات اشتغال داشت. آخرین سنوات خدمت خود را (از 1349 تا 1353) در دبیرستان ارامنۀ اسدی با سمت مدیریت به پایان رسانید و پس از سی و یک سال خدمت، در خردادماه 1353ش بازنشسته شد. ولی در کار تحقیق و تألیف، هرگز خود را بازنشسته احساس نکرد و بیشترین اوقات فراغت خود را به تألیف، تصحیح متون فارسی و تنظیم مقالات و گاهی به سرودن شعر گذرانید.
از آثار وی علاوه بر 12 کتب کلاسی و درسی، کتاب های ذیل قابل ذکرند:
وی علاوه بر تألیفات و تصحیحات فوق، بیش از چهل مقاله در نشریۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی تبریز، مجلۀ آینده، دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ناموارۀ دکتر محمود افشار، مجلۀ معلم امروز، نامۀ ادارۀ کاخ آموزش و پرورش تبریز و نشریۀ کتابخانۀ ملی تبریز، مجلۀ وارلیق، مجلۀ هور، مجلۀ آشنا و... انتشار داده که از آن ها در فهرست مقالات فارسی تألیف ایرج افشار و فهرست مقالات نشریۀ دانشکدۀ ادبیات تبریز یاد شده است.
wikinoor: دولت آبادی،_عزیز