دوغ خواره

لغت نامه دهخدا

دوغ خواره. [ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) کسی که دوغ خورد. ( فرهنگ فارسی معین ).

( صفت ) کسی که دوغ خورد .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید