دوشن گیوم بنژامن ارمان

دوشن گیوم بنژامن آرمان. دوشِن، گیوم بِنْژامِن آرْمان (۱۸۰۶ـ۱۸۷۵)(Duchenne, Guillaume Benjamin Armand)
پزشک فرانسوی. به سبب توصیف بیماری ماهیچه ای، با نام تابس خلفی، معروف است. این بیماری امروزه دیستروفی ماهیچه ای دوشن نامیده می شود. همچنین، از پیشگامان استفاده از فیزیولوژی الکتریکی ماهیچه ها برای بررسی عملکرد آن ها بود. دوشن یازده سال در مقام پزشک عمومی کار کرد. او به بیمار ی های ماهیچه ای بدن علاقه مند شد و توصیفی از بیماری تابس خلفی به چاپ رساند. این توصیف به حدی استادانه بود که بیماری به نام او معروف شد. در این بیماری، هماهنگی حرکت ها از دست می رود و ضایعاتی در ستون خلفی نخاع بروز می کند. با پیشرفت بیماری، حس وضعیت در مفصل های بیمار از بین می رود و سرانجام، دردهای ناگهانی در اندام های درگیر، احساس می شود. دیستروفی ماهیچه ای در پنج درصد از مبتلایان به سیفلیسِ درمان نشده ایجاد می شود و علایم آن ده تا بیست سال پس از عفونت اولیه ظاهر می شود. دوشن در بولونی ـ سورـ مر زاده شد و در پاریس درس خواند. به اثر احتمالی برق درمانی در نوسازی یاخته های عصبی و ماهیچه ای، و رفع صدمات این یاخته ها توجهی خاص داشت. همچنین، با استفاده از روش شناسی الکتریکی، تغییرات حالات صورت را در وضعیت های احساسی بررسی کرد. دوشن کتاب های متعددی در این زمینه به چاپ رساند و در آن ها نتایج اثر قراردادن دو الکترود خیس روی پوست را عرضه کرد.