دوشان تپه محله

دوشان تَپه، محلّه
در شرق تهران. در دورۀ ناصرالدین شاه قاجار، پس از احداث باغ شاه، میدان اسب دوانی جدیدی در آن جا ساخته شد و به سبب وجود خرگوش فراوان که در زبان ترکی «دوشان» گفته می شود، دوشان تپه نامیده شد. دوشان تپه با بنای کاخ های دوشان تپه در دورۀ ناصرالدین شاه رو به آبادانی رفت. منطقۀ دوشان تپه شکارگاه سلطنتی بود و از دروازۀ آن تا کاخ، خیابانی به طول هفت کیلومتر کشیده شده بود که دو طرف آن درختان اقاقیا و توت و بوته های گل زرد و گل طاووسی داشت. بیرون دروازۀ دوشان تپه، یخچال سهام الدوله بود. در دورۀ رضاشاه پهلوی، با احداث فرودگاه نظامی دوشان تپه، کارخانۀ مسلسل سازی و کارخانۀ برق، که بعدها به کارخانۀ برق ژاله موسوم شد، به منطقه ای نظامی ـ صنعتی تبدیل شد. در ۱۳۲۵ش، در دوشان تپه ۴۰۰ خانۀ متحدالشکل برای کارمندان دولت احداث شد که به چهارصددستگاه شهرت یافت. دکتر محمد معین در چهارصد دستگاه سکونت داشت. در دهۀ ۱۳۳۰ش، مردم به زمین های روبه روی چهارصد دستگاه هجوم بردند و، بدون پرداخت وجه، زمین ها را بین خود تقسیم کردند و خانه ساختند. از این رو، این بخش دوشان تپه به مُفت آباد معروف شد. امروزه خیابان دوشان تپه، خیابان ژاله یا شهدا خوانده می شود. انجمن ملی اسب ایران در دوشانْ تپه است. بزرگراه اسب دوانی دوشان تپه را به بزرگراه افسریه متصل می کند.