دوش بادوش

لغت نامه دهخدا

دوش بادوش. ( ص مرکب ) دوش بدوش. دوشادوش. همدوش. برابر.( یادداشت مؤلف ). رجوع به دوش بدوش و دوشادوش شود.
- دوش با دوش کسی رفتن ؛ با او برابر رفتن. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

دوش بدوش . همدوش .

پیشنهاد کاربران

بپرس