دوسنگ بسینه

لغت نامه دهخدا

دوسنگ بسینه. [ دُ س َ ب ِ ن َ ن ِ ] ( ص مرکب ، ق مرکب ) کنایه از تفحص وتجسس با درد و محنت است. ( از لغت محلی شوشتر ).

فرهنگ فارسی

کنایه از تفحص و نجسس با درد و محنت است .

پیشنهاد کاربران

بپرس