دوسرشت باوری بینشی مسیح شناسانه در الهیات مسیحی است که در آن دو سرشت الهی و انسانی به طور همزمان در کالبد عیسی مسیح وجود دارد، دوسرشت باوری با تک سرشت باوری و میافیزیتیسم در تضاد است. [ ۱]
تکامل دوسرشت باوری یا مسیح شناسی دوسرشت باور تدریجی بود و سرانجام با اصطلاحات پیچیده ای به عنوان نتیجه بحث های طولانی مدت که در طول قرن چهارم و پنجم بین متکلمین مسیحی انجام می شد شکل گرفت. اهمیت دوسرشت باوری اغلب توسط نمایندگان برجسته مدرسه انطاکیه مورد تأکید قرار می گرفت. [ ۲] پس از بحث های زیاد و شوراهای مختلف، دوسرشت باوری، کلیسای رسمی خود را در چهارمین مجمع سراسری، که در سال ۴۵۱ در خلقیدون برگزار شد، به دست آورد. [ ۳] تعریف خلقیدونی، مبنای اصول مسیح شناسی دو طبیعت عیسی مسیح است که توسط اکثر کلیساهای مسیحی، از جمله: کلیسای ارتدوکس شرقی، کلیسای کاتولیک رومی، کلیساهای کاتولیک شرقی، کلیسای آنجلیکان، کلیسای کاتولیک قدیمی و سایر مسیحیان مختلف تا امروز حفظ شده است.
مسیحیان دوسرشت باور بر این باورند که یک یگانگی کامل از دو سرشت در ذات واحد عیسی مسیح وجود دارد. برای پذیرندگان رأی خلقیدون مبنی بر وحدت ذات، سرشت ایزدی و انسانی هر دو با هم سرشت عیسی محسوب می شوند در حالی که کسانی که تعریف شورای خلقیدون را رد کردند یک سذشت مسیح را به عنوان نقطه وحدت قرار دادند. از آنجایی که واژه «دیوفیزیت» برای توصیف موضع خلقیدونی مورد استفاده قرار می گیرد، معنای متضادی با مونوفیزیت؛ مفهومی که می گوید مسیح تنها یک طبیعت الهی داشت و میافیزیت که معتقد است مسیح هم الهی است و هم انسان، اما در یک طبیعت؛ دارد. [ ۴]
دوسرشت باوری برای توصیف برخی از جنبه های نسطوری گری نیز استفاده شده است. مخالفان او ادعا می کردند که او معتقد است مسیح نه تنها در دو سرشت، بلکه در دو ذات و دو شخص مجزا وجود دارد: عیسی مسیح و کلمه ( لوگوس ) الهی. جدا از آن، کلیسای باستانی شرق، مسیح شناسی دوسرشت باور و سنت های دیگر مدرسه انطاکیه را حفظ کرده است. [ ۲]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتکامل دوسرشت باوری یا مسیح شناسی دوسرشت باور تدریجی بود و سرانجام با اصطلاحات پیچیده ای به عنوان نتیجه بحث های طولانی مدت که در طول قرن چهارم و پنجم بین متکلمین مسیحی انجام می شد شکل گرفت. اهمیت دوسرشت باوری اغلب توسط نمایندگان برجسته مدرسه انطاکیه مورد تأکید قرار می گرفت. [ ۲] پس از بحث های زیاد و شوراهای مختلف، دوسرشت باوری، کلیسای رسمی خود را در چهارمین مجمع سراسری، که در سال ۴۵۱ در خلقیدون برگزار شد، به دست آورد. [ ۳] تعریف خلقیدونی، مبنای اصول مسیح شناسی دو طبیعت عیسی مسیح است که توسط اکثر کلیساهای مسیحی، از جمله: کلیسای ارتدوکس شرقی، کلیسای کاتولیک رومی، کلیساهای کاتولیک شرقی، کلیسای آنجلیکان، کلیسای کاتولیک قدیمی و سایر مسیحیان مختلف تا امروز حفظ شده است.
مسیحیان دوسرشت باور بر این باورند که یک یگانگی کامل از دو سرشت در ذات واحد عیسی مسیح وجود دارد. برای پذیرندگان رأی خلقیدون مبنی بر وحدت ذات، سرشت ایزدی و انسانی هر دو با هم سرشت عیسی محسوب می شوند در حالی که کسانی که تعریف شورای خلقیدون را رد کردند یک سذشت مسیح را به عنوان نقطه وحدت قرار دادند. از آنجایی که واژه «دیوفیزیت» برای توصیف موضع خلقیدونی مورد استفاده قرار می گیرد، معنای متضادی با مونوفیزیت؛ مفهومی که می گوید مسیح تنها یک طبیعت الهی داشت و میافیزیت که معتقد است مسیح هم الهی است و هم انسان، اما در یک طبیعت؛ دارد. [ ۴]
دوسرشت باوری برای توصیف برخی از جنبه های نسطوری گری نیز استفاده شده است. مخالفان او ادعا می کردند که او معتقد است مسیح نه تنها در دو سرشت، بلکه در دو ذات و دو شخص مجزا وجود دارد: عیسی مسیح و کلمه ( لوگوس ) الهی. جدا از آن، کلیسای باستانی شرق، مسیح شناسی دوسرشت باور و سنت های دیگر مدرسه انطاکیه را حفظ کرده است. [ ۲]
wiki: دوسرشت باوری