دوستی با دشمنان

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دوستی با دشمنان (قرآن). دوستی با دشمنان اسلام و آواره کنندگان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) و مسلمانان بنا به دستور قرآن کریم حرام است.
در آیه ۱۶ سوره توبه به جایز نبودن دوستی با دشمنان خدا اشاره شده است: «ام حسبتم ان تترکوا و لما یعلم الله الذین جـهدوا منکم و لم یتخذوا من دون الله و لا رسوله و لا المؤمنین و لیجة و الله خبیر بما تعملون؛ آیا پنداشته اید که به خود واگذار می شوید و خداوند کسانی را که از میان شما جهاد کرده و غیر از خدا و فرستاده او و مؤمنان محرم اسراری نگرفته اند معلوم نمی دارد و خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است.»
← جهاد با دشمنان خدا
در آیه ۱ سوره ممتحنه به جایز نبودن دوستی با دشمنان خدا اشاره شده است: یـایها الذین ءامنوا لا تتخذوا عدوی و عدوکم اولیاء تلقون الیهم بالمودة... ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستی مگیرید (به طوری) که با آنها اظهار دوستی کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که برای شما آمده کافرند (و) پیامبر (خدا) و شما را (از مکه) بیرون می کنند که (چرا) به خدا پروردگارتان ایمان آورده اید اگر برای جهاد در راه من و طلب خشنودی من بیرون آمده اید (شما) پنهانی با آنان رابطه دوستی برقرار می کنید در حالی که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند قطعا از راه درست منحرف گردیده است.»
← سرانجام بد دوستی با دشمن خدا
آیه ۱ سوره ممتحنه به حرمت دوستی با دشمنان مسلمانان اشاره دارد: «یـایها الذین ءامنوا لا تتخذوا... و عدوکم اولیاء تلقون الیهم بالمودة... ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید دشمن من و دشمن خودتان را به دوستی برمگیرید (به طوری) که با آنها اظهار دوستی کنید و حال آنکه قطعا به آن حقیقت که برای شما آمده کافرند (و) پیامبر (خدا) و شما را (از مکه) بیرون می کنند که (چرا) به خدا پروردگارتان ایمان آورده اید اگر برای جهاد در راه من و طلب خشنودی من بیرون آمده اید (شما) پنهانی با آنان رابطه دوستی برقرار می کنید در حالی که من به آنچه پنهان داشتید و آنچه آشکار نمودید داناترم و هر کس از شما چنین کند قطعا از راه درست منحرف گردیده است.»
آواره کنندگان پیامبر
...

پیشنهاد کاربران

بپرس