دوسالانه ونیز ( به انگلیسی: Venice Biennale ) ، یا بینال ونیز ( به ایتالیایی: Biennale di Venezia ) ، نمایشگاهی از آثار هنری معاصر است که هر دو سال یکبار ( در سال های فرد ) در شهر ونیز ایتالیا برگزار می شود.
دوسالانه ونیز سال ۱۸۹۵ برای ارائه هنر جدید از سراسر دنیا تأسیس شد و بتدریج این ایده در آن شکل گرفت که هر کشور با شکل دادن به یک غرفه خاص، هنر خود را بیان کند.
بلژیک اولین کشوری بود که در سال ۱۹۰۷ این غرفه را دایر کرد.
دوسالانه ونیز نمایشگاهی بزرگ از هنرهای معاصر است و به مرور با گسترش این نمایشگاه که از دیدنی های ایتالیا است، و میزبانی از هنرمندان سراسر جهان، آثار ارائه شده هم منحصر به تجسمی نماند و امروز فیلم، موسیقی، تئاتر و معماری را نیز شامل می شود. نمایشگاه از همان ابتدا با هدف حمایت از هنرهای تجسمی معاصر و آوانگارد و به اصطلاح هنرِ پیشرو راه افتاده بود. شهردار ونیز در سال ۱۸۹۳ به فکرِ نمایشگاهی بود تا هنرمندان ایتالیا جایی نمایش آثارشان داشته باشند. کم کم کشورهای دیگر هم پیدا شدند و به مرور غرفه های ثابتی برای آن ها در نظر گرفته شد. با جهانی شدن جشنواره، هنرهای ارائه شده هم منحصر به تجسمی نماند و کار به هنرهای دیگر رسید تا جایی که بعضی از آن ها هر سال برگزار می شوند؛ در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی بخش های فیلم، موسیقی و تئاتر و در دههٔ ۱۹۸۰ پای آرشیتکت ها و هنر معماری به این نمایشگاه باز شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوسالانه ونیز سال ۱۸۹۵ برای ارائه هنر جدید از سراسر دنیا تأسیس شد و بتدریج این ایده در آن شکل گرفت که هر کشور با شکل دادن به یک غرفه خاص، هنر خود را بیان کند.
بلژیک اولین کشوری بود که در سال ۱۹۰۷ این غرفه را دایر کرد.
دوسالانه ونیز نمایشگاهی بزرگ از هنرهای معاصر است و به مرور با گسترش این نمایشگاه که از دیدنی های ایتالیا است، و میزبانی از هنرمندان سراسر جهان، آثار ارائه شده هم منحصر به تجسمی نماند و امروز فیلم، موسیقی، تئاتر و معماری را نیز شامل می شود. نمایشگاه از همان ابتدا با هدف حمایت از هنرهای تجسمی معاصر و آوانگارد و به اصطلاح هنرِ پیشرو راه افتاده بود. شهردار ونیز در سال ۱۸۹۳ به فکرِ نمایشگاهی بود تا هنرمندان ایتالیا جایی نمایش آثارشان داشته باشند. کم کم کشورهای دیگر هم پیدا شدند و به مرور غرفه های ثابتی برای آن ها در نظر گرفته شد. با جهانی شدن جشنواره، هنرهای ارائه شده هم منحصر به تجسمی نماند و کار به هنرهای دیگر رسید تا جایی که بعضی از آن ها هر سال برگزار می شوند؛ در دههٔ ۱۹۳۰ میلادی بخش های فیلم، موسیقی و تئاتر و در دههٔ ۱۹۸۰ پای آرشیتکت ها و هنر معماری به این نمایشگاه باز شد.
wiki: دوسالانه ونیز