دوزیدن

لغت نامه دهخدا

دوزیدن. [ زی دَ ] ( مص ) دوختن. ( آنندراج ). به معنی دوختن استعمال می گردد ولی چندان معمول نیست. ( ناظم الاطباء ): صرب ؛ بریدن چیزی را و دوزیدن. ( منتهی الارب ). رجوع به دوختن شود.

فرهنگ فارسی

دوختن

فرهنگ عمید

= دوختن١

واژه نامه بختیاریکا

( دو زِیدِن ) دوغ زدن. کنایه از آزمودن؛ آزمایش کردن. مثلاً دوته زیدمِه یعنی آزمایشت کرده ام

پیشنهاد کاربران

شاید ریشش از دوز در ترکی که یعنی درست و دوزلدمخ یعنی درست کردن و منظم کردن باشه

بپرس