دوزه

لغت نامه دهخدا

دوزه. [ زَ ] ( اِ ) دوژه. یک نوع گیاه خاردار است. ( از ناظم الاطباء ). گیاهی باشد که ثمر آن گرهی است خاردار به بزرگی فندق ومغزی در میان دارد و چون به جامه بچسبد جدا نشود. ( برهان ). رجوع به دوژه شود. || لاک. ( ناظم الاطباء ). لاک است و آن صمغمانندی باشد که بدان کارد و شمشیر و مانند آن را پیوسته چسبانند و به حذف ( هاء ) هم آمده است ؛ یعنی دوز. ( از برهان ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) از تیره پروانه واران جزو دسته شبدرها که گل آن سفید یا ارغوانی و یا صورتی است شکل گل کروی و دارای خارهای غلاب مانندیست که بر پشم گوسفندان بهنگام چرا میچسبد . دوزه دووجه دو ستو .

دانشنامه عمومی

شهر دوزه مرکز بخش سیمکان شهرستان جهرم استان فارس ایران است. [ ۱]
از جاذبه های گردشگری این شهر می توان به امامزاده شاه علمدار، امامزاده محمد، غار بیشو، تنگ اور، مدرسه طلاب، طاق سنگی هشت گوش، املاک*آل هپل شیرهای سنگی، گود تونگی، سنگ عصاری و طبیعت بکر آن اشاره کرد.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۱٬۳۴۸ نفر ( ۴۱۰ خانوار ) بوده است. [ ۲]
مرکز درمان بستر دوزه با ۱۰ تخت خواب که دارای بخش های زنان، اطفال، داخلی، زایمان، اتاق عمل، آزمایشگاه، دندانپزشکی و داروخانه می باشد. [ ۳]
دوزه در مسیر جهرم - میمند واقع شده است.
عکس دوزهعکس دوزه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

دوزِه
شهری در استان فارس، شهرستان جهرم، و مرکز اداری بخش سیمکان، با ارتفاع ۱,۱۹۰ متر. در منطقه ای کوهستانی در ۱۱۰کیلومتری جنوب شرقی شیراز و ۶۲کیلومتری غرب شمالی جهرم، سر راه جهرم به میمند و فیروزآباد و جهرم به شیراز، قرار دارد. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و خشک است.

پیشنهاد کاربران

دوزه :[اصطلاح صید ] نخ تعمیر تور
دوزه کردن : تعمیر تور با نخ تور بافی

بپرس