دوریس النور بافت ( Doris Eleanor Buffett ) ( زادهٔ ۱۲ فوریه ۱۹۲۸ – درگذشته ۴ اوت ۲۰۲۰ ) ، نوع دوست آمریکایی، معروف به نوع دوست توزیع کننده و بنیان گذار بنیادهای «یادگیری با اهداء» ( The Learning By Giving ) ، «بانوی آفتاب» ( The Sunshine Lady ) و «نامه ها» ( The Letters ) بود. دوریس بنیاد نامه ها را با مشارکت برادر میلیاردر جوان ترش، وارن بافت، تأسیس کرد. او دختر لیلا ( استال ) و هوارد هومن بافت، کارگزار سهام و سیاستمدار آمریکایی بود. دوریس بافت قصد داشت تا پیش از مرگش، تمام سرمایهٔ خود را وقف کند. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵]
دوریس، نوهٔ ارنست بافت، مالک مغازهٔ خواربارفروشی در اوماها، نبراسکا بود. در سال ۱۹۳۱، پدرش هوارد هومن بافت شرکت بافت - فالک و شرکا ( شرکت سرمایه گذاری مستقر در اوماها ) را تأسیس کرد. او بزرگ ترین خواهر وارن بافت و مدیرعامل شرکت برکشایر هاتاوی و سومین ثروت مند جهان بود. دوریس در کانزاس پرورش یافت و در دوران رکود بزرگ اقتصادی جهان رنج و سختی را تجربه نمود. او به عنوان همسری جوان، پیش از آن که ارث خود را دریافت کند تا بتواند کارهای نوع دوستانه انجام دهد، زندگی ساده و صرفه جویانه ای داشت. دوریس چهار بار ازدواج کرد و دو دوره با سرطان مبارزه نمود. [ ۶] [ ۷]
با انتشار کتاب «همه چیز را بخشیدن: داستان زندگی دوریس بافت» در سال ۲۰۱۰ به قلم مایکل زیتز، دوریس بافت کانون توجه جامعه شد. این کتاب دربارهٔ پیشینه و زندگی دوریس در جایگاه انسانی نوع دوست است. او این کتاب را به اصرار برادرش وارن بافت و بونو، خوانندهٔ اصلی گروه U2 منتشر کرد. بافت ۱۰۰ میلیون دلار از پولش را عمدتاً به افراد نیازمند اهدا کرد و برای آن که بتواند بهتر به آن ها کمک کند، در اغلب مواقع خودش با نیازمندان تماس می گرفت و نامه نگاری می کرد. [ ۸] [ ۹]
او از طریق مؤسسهٔ «بانوی آفتاب» به هزاران کودک برای تحصیل یا شرکت در اردو کمک کرد و حامی زنان جوان در افغانستان بود و از برنامه های آموزشی زندان و دیگر فعالیت های نوع دوستانه پشتیبانی می کرد. هدف دوریس این بود که تمام دارایی خود را ببخشد، هرچند علی رغم سخاوت مندی اش و بحران اقتصادی ۲۰۰۸–۲۰۰۷، میزان قابل توجه ای از دارایی های او باقی ماند. [ ۱۰]
دوریس با مشارکت برادرش، وارن بافت، بنیاد «نامه ها» را تأسیس کرد. هدف از تأسیس این بنیاد کمک به افرادِ گرفتار در بحران های بود که خود هیچ تقصیری در آن نداشتند. دوریس به این اصل نوع دوستی باور داشت که باید خیرخواه دیگران باشد نه این که فقط به آن ها صدقه دهد. وارن بافت به شماری از پروژه های اولیهٔ بنیاد کمک مالی کرد، اما بعدها دوریس از سهامش در شرکت برکشایر هاتاوی برای تأمین بودجه استفاده می کرد. دوریس برخلاف برادرش که کمک های مالی کلان می کرد، باور داشت که بهتر است به افرادی که مشکلات مالی دارند، کمک های کوچک و مستقیم شود، از این رو به نوع دوست «توزیع کننده» معروف بود. وارن بافت در مصاحبه ای با روزنامهٔ وال استریت بیان داشت که «دوریس نسبت به من روحیهٔ بشردوستانه تری دارد. او با قربانیان هم ذات پنداری می کند. من نه به صورت رودررو، بلکه به طورکلی کمک مالیِ صِرف می کنم، اما دوریس واقعاً می خواهد به داستان زندگی آن ها گوش دهد».
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدوریس، نوهٔ ارنست بافت، مالک مغازهٔ خواربارفروشی در اوماها، نبراسکا بود. در سال ۱۹۳۱، پدرش هوارد هومن بافت شرکت بافت - فالک و شرکا ( شرکت سرمایه گذاری مستقر در اوماها ) را تأسیس کرد. او بزرگ ترین خواهر وارن بافت و مدیرعامل شرکت برکشایر هاتاوی و سومین ثروت مند جهان بود. دوریس در کانزاس پرورش یافت و در دوران رکود بزرگ اقتصادی جهان رنج و سختی را تجربه نمود. او به عنوان همسری جوان، پیش از آن که ارث خود را دریافت کند تا بتواند کارهای نوع دوستانه انجام دهد، زندگی ساده و صرفه جویانه ای داشت. دوریس چهار بار ازدواج کرد و دو دوره با سرطان مبارزه نمود. [ ۶] [ ۷]
با انتشار کتاب «همه چیز را بخشیدن: داستان زندگی دوریس بافت» در سال ۲۰۱۰ به قلم مایکل زیتز، دوریس بافت کانون توجه جامعه شد. این کتاب دربارهٔ پیشینه و زندگی دوریس در جایگاه انسانی نوع دوست است. او این کتاب را به اصرار برادرش وارن بافت و بونو، خوانندهٔ اصلی گروه U2 منتشر کرد. بافت ۱۰۰ میلیون دلار از پولش را عمدتاً به افراد نیازمند اهدا کرد و برای آن که بتواند بهتر به آن ها کمک کند، در اغلب مواقع خودش با نیازمندان تماس می گرفت و نامه نگاری می کرد. [ ۸] [ ۹]
او از طریق مؤسسهٔ «بانوی آفتاب» به هزاران کودک برای تحصیل یا شرکت در اردو کمک کرد و حامی زنان جوان در افغانستان بود و از برنامه های آموزشی زندان و دیگر فعالیت های نوع دوستانه پشتیبانی می کرد. هدف دوریس این بود که تمام دارایی خود را ببخشد، هرچند علی رغم سخاوت مندی اش و بحران اقتصادی ۲۰۰۸–۲۰۰۷، میزان قابل توجه ای از دارایی های او باقی ماند. [ ۱۰]
دوریس با مشارکت برادرش، وارن بافت، بنیاد «نامه ها» را تأسیس کرد. هدف از تأسیس این بنیاد کمک به افرادِ گرفتار در بحران های بود که خود هیچ تقصیری در آن نداشتند. دوریس به این اصل نوع دوستی باور داشت که باید خیرخواه دیگران باشد نه این که فقط به آن ها صدقه دهد. وارن بافت به شماری از پروژه های اولیهٔ بنیاد کمک مالی کرد، اما بعدها دوریس از سهامش در شرکت برکشایر هاتاوی برای تأمین بودجه استفاده می کرد. دوریس برخلاف برادرش که کمک های مالی کلان می کرد، باور داشت که بهتر است به افرادی که مشکلات مالی دارند، کمک های کوچک و مستقیم شود، از این رو به نوع دوست «توزیع کننده» معروف بود. وارن بافت در مصاحبه ای با روزنامهٔ وال استریت بیان داشت که «دوریس نسبت به من روحیهٔ بشردوستانه تری دارد. او با قربانیان هم ذات پنداری می کند. من نه به صورت رودررو، بلکه به طورکلی کمک مالیِ صِرف می کنم، اما دوریس واقعاً می خواهد به داستان زندگی آن ها گوش دهد».
wiki: دوریس بافت