دوره کوفون

دوره کوفون ( به ژاپنی: 古墳時代, Kofun jidai ) دوره ای از تاریخ ژاپن است که از سال ۲۵۰ تا سال ۵۳۸ میلادی به طول انجامید.
کوفون به معنای گورپشته است و دلیل این نام گذاری، وجود گورپشته های بزرگی است که از آن دوران تاریخ ژاپن بر جای مانده است. گورپشته ها شکل های مختلفی داشتند که ساده ترین شان دایره و چهارگوش و متمایزترین آن ها به شکل سوراخ کلید بود. نشان قبیله که «هانی وا» نام دارد در اطراف کوفون ها دفن می شد. کوفون ها بین قرن های سوم تا هفتم میلادی برای دفن درگذشتگان طبقه مسلط جامعه ساخته شدند. [ ۱]
در دوره کوفون، ارتش های ایالتی پرتوانی پیرامون قبایل قدرتمند شکل گرفت و حکومتی تحت عنوان حکومت یاماتو بر نارا، که آن زمان یاماتو خوانده می شد، و بخش هایی از شرق استان اوساکا حاکم شد. سیاست یاماتو بر سرکوب قبایل و تصاحب زمین های کشاورزی آنان استوار بود و با چنین روش هایی نفوذ خود را بر مناطق غربی ژاپن حفظ می کرد. در طول دوره کوفون جامعه ای به غایت اشرافی با حاکمانی جنگ سالار گسترش پیدا کرد. این دوره برای تغییر شکل ژاپن به سمت کشوری منسجم و شناخته شده اهمیت به سزایی دارد. ناحیه کان سای و شرقی ترین بخش دریای درون مرزی ستو ( 瀬戸内海 ) ، بیش از سایر مناطق پیشرفت کردند. چینی ها و کره ای هایی که به ژاپن مهاجرت کرده بودند، بسیاری از جنبه های فرهنگ چین را به این کشور معرفی کردند.