دوره تجاری نانبان ( به ژاپنی: 南蛮貿易, Nanban bōeki ) به معنی دادوستد بربرهای جنوبی، از سال ۱۵۴۳ ( فرارسیدن اولین اروپاییها به خشکی های ژاپن ) تا سال ۱۶۴۱ ( اعلام سیاست ساکوکو ) را در بر می گیرد.
نان بان یا بربرهای جنوبی، واژه ای چینی - ژاپنی است و تشکیل شده است دو کانجی «南 نان» به معنای جنوبی و «蛮 بان» به معنای اجنبی که در اصل برای اشاره به مردم جنوب و جنوب شرقی آسیا به کار می رفته است. این واژه در ژاپن معنای تازه ای گرفت و برای توصیف پرتغالی ها، که پیش از دیگران از راه رسیدند، و بعد اسپانیایی ها به کار رفت.
در سال ۱۵۴۳ یک کشتی پرتغالی که به سمت چین می رفت، راه خود را گم کرده و به کرانه های ژاپن رسید. پس از این دیدار تصادفی، چیزی نگذشت که کشتی های تجاری پرتغال رفت وآمد به بندرهای ژاپن را آغاز کردند. با اینکه ژاپنی ها بسیار به تهیه کالاهای چینی علاقه مند بودند، ولی امپراتور چین به سزای حمله هایی که دزدان دریایی ژاپن انجام می دادند، مردم ژاپن را از ایجاد رابطه با چین منع کرده بود. از قضا، بار کشتی های پرتغالی ابریشم و ظرف های سرامیک بود. پرتغالی ها از این فرصت استفاده کرده و در این میان نقش واسطه را بازی کردند.
پس از اولین تماس پرتغالی ها با ژاپن در سال ۱۵۴۳، تجارت برده در مقیاس وسیع توسط آن ها انجام می شد که در آن پرتغالی ها ژاپنی ها را به عنوان برده خریداری کرده و آن ها را در سراسر قرن شانزدهم و هفدهم در مکان های مختلف در خارج از کشور، از جمله پرتغال به فروش می رساندند. [ ۱] [ ۲]
در بسیاری از اسناد از تجارت وسیع برده و همچنین تظاهرات علیه بردگی در ژاپن ذکر شده است. پرتغالی ها تعداد زیادی از دختران برده ژاپنی را خریداری و برای اهداف جنسی به پرتغال می فرستادند، پادشاه سباستین ( زمان حکمرانی ۱۵۵۷ – ۱۵۷۸ ) واهمه از آن داشتن که تجارت برده که به طور وسیعی در حال رشد بود، اثر منفی بر روی تبلیغ کاتولیک در ژاپن برجا بگذارد، به همین علت در سال ۱۵۷۱ فرمان داد تا تجارت برده توسط پرتغالی ها در ژاپن ممنوع شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] اما این دستور نتوانست تجارت برده در ژاپن توسط پرتغالی ها را ریشه کن کند. [ ۶]
در یک سند در سال ۱۵۹۸ که توسط لوئیس سرکوئیرا از اعضای انجمن عیسی برجا مانده، زنان برده ژاپنی حتی به عنوان رفیقه به خدمه سیاه آفریقایی که همراه با همتایان اروپایی خود در کشتی پرتغالی تجاری در ژاپن خدمت می کردند، فروخته می شدند. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنان بان یا بربرهای جنوبی، واژه ای چینی - ژاپنی است و تشکیل شده است دو کانجی «南 نان» به معنای جنوبی و «蛮 بان» به معنای اجنبی که در اصل برای اشاره به مردم جنوب و جنوب شرقی آسیا به کار می رفته است. این واژه در ژاپن معنای تازه ای گرفت و برای توصیف پرتغالی ها، که پیش از دیگران از راه رسیدند، و بعد اسپانیایی ها به کار رفت.
در سال ۱۵۴۳ یک کشتی پرتغالی که به سمت چین می رفت، راه خود را گم کرده و به کرانه های ژاپن رسید. پس از این دیدار تصادفی، چیزی نگذشت که کشتی های تجاری پرتغال رفت وآمد به بندرهای ژاپن را آغاز کردند. با اینکه ژاپنی ها بسیار به تهیه کالاهای چینی علاقه مند بودند، ولی امپراتور چین به سزای حمله هایی که دزدان دریایی ژاپن انجام می دادند، مردم ژاپن را از ایجاد رابطه با چین منع کرده بود. از قضا، بار کشتی های پرتغالی ابریشم و ظرف های سرامیک بود. پرتغالی ها از این فرصت استفاده کرده و در این میان نقش واسطه را بازی کردند.
پس از اولین تماس پرتغالی ها با ژاپن در سال ۱۵۴۳، تجارت برده در مقیاس وسیع توسط آن ها انجام می شد که در آن پرتغالی ها ژاپنی ها را به عنوان برده خریداری کرده و آن ها را در سراسر قرن شانزدهم و هفدهم در مکان های مختلف در خارج از کشور، از جمله پرتغال به فروش می رساندند. [ ۱] [ ۲]
در بسیاری از اسناد از تجارت وسیع برده و همچنین تظاهرات علیه بردگی در ژاپن ذکر شده است. پرتغالی ها تعداد زیادی از دختران برده ژاپنی را خریداری و برای اهداف جنسی به پرتغال می فرستادند، پادشاه سباستین ( زمان حکمرانی ۱۵۵۷ – ۱۵۷۸ ) واهمه از آن داشتن که تجارت برده که به طور وسیعی در حال رشد بود، اثر منفی بر روی تبلیغ کاتولیک در ژاپن برجا بگذارد، به همین علت در سال ۱۵۷۱ فرمان داد تا تجارت برده توسط پرتغالی ها در ژاپن ممنوع شود. [ ۳] [ ۴] [ ۵] اما این دستور نتوانست تجارت برده در ژاپن توسط پرتغالی ها را ریشه کن کند. [ ۶]
در یک سند در سال ۱۵۹۸ که توسط لوئیس سرکوئیرا از اعضای انجمن عیسی برجا مانده، زنان برده ژاپنی حتی به عنوان رفیقه به خدمه سیاه آفریقایی که همراه با همتایان اروپایی خود در کشتی پرتغالی تجاری در ژاپن خدمت می کردند، فروخته می شدند. [ ۷]
wiki: دوره تجاری نانبان