دوره اوروک

دوران اوروک ( ح. ۴۰۰۰–۳۱۰۰ پ. م ) از دوران مس سنگی تا اوایل عصر برنز در میان رودان، پس از دوره عبید و پیش از دوره جمدت نصر، روی دارد. در این دوره، که نامش را از شهر سومری اوروک گرفته است، میانرودان شاهد پیدایش زندگی شهری بود و منجر به تمدن سومر شد. در اواخر دوران خط میخی به تدریج ابداع شد و ازاین رو به این دوره دوران نیاتاریخی نیز گفته می شود.
اصطلاح دوره اوروک در کنفرانسی در بغداد در سال 1930 همراه با دوره قبل از عبید و پس از دوره جمدت نصر ابداع شد. [ ۱] گاهشماری دوره اوروک بسیار مورد بحث است و هنوز بسیار نامشخص است. مشخص است که بیشتر هزاره چهارم قبل از میلاد را در بر می گرفت. اما هیچ توافقی در مورد تاریخ شروع یا پایان آن وجود ندارد و تعیین وقفه های اصلی در این دوره دشوار است. این در درجه اول به این دلیل است که چینه نگاری اصلی محله مرکزی اوروک باستانی بسیار نامشخص بوده است و کاوش های آن در دهه 1930 انجام شده است، قبل از اینکه بسیاری از تکنیک های تاریخ گذاری مدرن وجود داشته باشد. این مشکلات تا حد زیادی به مشکلی که متخصصان در ایجاد هماهنگی بین سایت های باستان شناسی مختلف و یک گاه شماری نسبی داشته اند مرتبط است، که امکان توسعه یک گاه شماری مطلق مطمئن تر را فراهم می کند. گاهشماری سنتی بسیار نادرست است و بر اساس برخی صداهای کلیدی در محله عنان در اوروک است. [ ۲] قدیمی ترین سطوح این صداها ( XIX–XIII ) متعلق به اواخر دوره عبید ( عبید پنجم، 4200–3900 یا 3700 ق. م ) است. مشخصه سفال های دوره اوروک در سطوح XIV/XIII ظاهر می شود. دوره اوروک به طور سنتی به چند مرحله تقسیم می شود. دو مورد اول «اوروک قدیم» ( سطوح XII–IX ) ، سپس «اوروک میانی» ( VIII–VI ) هستند. این دو مرحله اول به خوبی شناخته شده نیستند، و محدودیت های زمانی آنها به خوبی تعریف نشده است. بسیاری از سیستم های زمانی مختلف در بورس یافت می شوند. از اواسط هزاره چهارم به معروف ترین دوره یعنی «اوروک متأخر» که تا حدود 3200 یا 3100 قبل از میلاد ادامه می یابد تغییر می کند. در واقع در این دوره است که ویژگی هایی که عموماً به عنوان مشخصه ترین تمدن دوره اوروک دیده می شوند رخ می دهد:[ ۳] توسعه تکنولوژیکی بالا، توسعه تجمعات شهری مهم با ساختارهای تاریخی با ابهت ( مهم ترین آنها عبارت است از سطح IV از اینانا ) ، ظهور نهادهای دولتی، و گسترش تمدن اوروک در سراسر خاور نزدیک.