دوره الیزابت ( به انگلیسی: Elizabethan era ) دوره ای در تاریخ انگلستان است که با فرمانروایی الیزابت یکم ( ۱۵۵۸–۱۶۰۳ ) متمایز می شود. تاریخ نگاران معمولاً از این دوره به عنوان دوران طلایی تاریخ انگلستان یاد می کنند. نماد «بریتانیا» ( Britannia ) ، که نخستین بار در سال ۱۵۷۲ استفاده شد، از آن پس اغلب به نشانهٔ دوره الیزابت به عنوان عصر روشنگری ( رنسانس ) انگلستان به کار رفت. واژه ی رنسانس، به معنای نوزایی است. در این دوره، فرهنگ و هنر یونان و روم تولد دوباره یافت. در عصر رنسانس، انسان گرایی یا اومانیسم پدید آمد که به ارزش های زندگی زمینی انسان توجه داشت. این امر بر احیای تراژدی و کمدی و رواج و رونق تئاتر تاثیر گذاشت. رنسانس در کشورهای مختلف رواج یافت مانند: ایتالیا، انگلستان، اسپانیا، فرانسه.
این دوره، یعنی نیمه ی دوم قرن شانزده میلادی در انگلستان را، به خاطر توجه ویژه ی ملکه و شکفتگی نمایش در آن، عصر الیزابت می نامند.
تئاتر انگلستان در زمان سلطنت الیزابت اول ( ۱۵۵۸_۱۶۰۳ ) از پیشرفت معجزه آسایی برخوردار شد. از این رو به تئاتر این دوره، "تئاتر الیزابتی" هم می گویند.
در این دوره، گروه های نمایشی مهمی چون: "لرد چمبرلین" وجود داشتند.
همینطور مشهورترین تماشاخانه ی این دوره در انگلستان، تماشاخانه ی "گلوب" بود. پلان تماشاخانه های این دوره، سه سویه ( صحنه هلالی ) است؛ به این معنا که از سه طرف دید دارد و تماشاچی در سه طرف صحنه می نشیند.
ویلیام شکسپیر، بن جانسون، تامس کید، رابرت گرین، کریستوفر مارلو، جان لی لی از نویسندگان مهم این دوره هستند.
در بخش های زیر، به بررسی این نویسندگان می پردازیم:
جان لی لی ( حدود۱۵۵۴–۱۶۰۶ ) اساسا برای شرکت های پسران که برای اشراف نمایش اجرا می کردند می نوشت. شاخص ترین آثار او، کمدی های پاستورال ( روستایی ) است که میان اساطیر کلاسیک و مسائل روز انگلیسی در نوسان است.
آثار جان لی لی بر گرد جهانی افسانه ای دور می زنند که معضلات موجود با یک عصای جادویی از میان برداشته می شوند.
همه ی آثار لی لی، بجز یکی از آن ها، به نثری به دقت متعادل و تا حدی مصنوع نوشته شده اند؛ شهرت لی لی به واسطه ی همین نثر اوست.
آثار جان لی لی: کمپسپ / مسخ عشق / اَندیمیون
کریستوفر مارلو ( ۱۵۶۴–۱۵۹۳ ) ، متولد انگلستان و هم عصر شکسپیر بود. او پس از پایان تحصیلات کلاسیک در کمبریج، تعدادی نمایشنامه برای تئاترهای عمومی نوشت. او در سازمان های مخفی انگلیس کار می کرد و در نهایت، به طرز مشکوکی در سن ۳۲ سالگی به دست مهمانسرا داری کشته شد؛ به همین دلیل او را شاعر نفرین شده می خوانند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین دوره، یعنی نیمه ی دوم قرن شانزده میلادی در انگلستان را، به خاطر توجه ویژه ی ملکه و شکفتگی نمایش در آن، عصر الیزابت می نامند.
تئاتر انگلستان در زمان سلطنت الیزابت اول ( ۱۵۵۸_۱۶۰۳ ) از پیشرفت معجزه آسایی برخوردار شد. از این رو به تئاتر این دوره، "تئاتر الیزابتی" هم می گویند.
در این دوره، گروه های نمایشی مهمی چون: "لرد چمبرلین" وجود داشتند.
همینطور مشهورترین تماشاخانه ی این دوره در انگلستان، تماشاخانه ی "گلوب" بود. پلان تماشاخانه های این دوره، سه سویه ( صحنه هلالی ) است؛ به این معنا که از سه طرف دید دارد و تماشاچی در سه طرف صحنه می نشیند.
ویلیام شکسپیر، بن جانسون، تامس کید، رابرت گرین، کریستوفر مارلو، جان لی لی از نویسندگان مهم این دوره هستند.
در بخش های زیر، به بررسی این نویسندگان می پردازیم:
جان لی لی ( حدود۱۵۵۴–۱۶۰۶ ) اساسا برای شرکت های پسران که برای اشراف نمایش اجرا می کردند می نوشت. شاخص ترین آثار او، کمدی های پاستورال ( روستایی ) است که میان اساطیر کلاسیک و مسائل روز انگلیسی در نوسان است.
آثار جان لی لی بر گرد جهانی افسانه ای دور می زنند که معضلات موجود با یک عصای جادویی از میان برداشته می شوند.
همه ی آثار لی لی، بجز یکی از آن ها، به نثری به دقت متعادل و تا حدی مصنوع نوشته شده اند؛ شهرت لی لی به واسطه ی همین نثر اوست.
آثار جان لی لی: کمپسپ / مسخ عشق / اَندیمیون
کریستوفر مارلو ( ۱۵۶۴–۱۵۹۳ ) ، متولد انگلستان و هم عصر شکسپیر بود. او پس از پایان تحصیلات کلاسیک در کمبریج، تعدادی نمایشنامه برای تئاترهای عمومی نوشت. او در سازمان های مخفی انگلیس کار می کرد و در نهایت، به طرز مشکوکی در سن ۳۲ سالگی به دست مهمانسرا داری کشته شد؛ به همین دلیل او را شاعر نفرین شده می خوانند.
wiki: دوره الیزابت