دورنگ شدن. [ دُ رَ ش ُ دَ ] ( مص مرکب ) ابلق شدن. دارای رنگی همراه رنگ دیگر گردیدن.به دو رنگ متلون شدن. ( یادداشت مؤلف ) : زاغ سیه بودم یک چندنون باز چو غلبه بشده ستم دورنگ.منجیک.دوست از هر دوتن دورنگ شوددل از آن کو دورنگ شد برکن.خاقانی.دگرباره پرسید کز چین و زنگ ورقهای صورت چرا شد دورنگ.نظامی.تذروان رومی و زاغان زنگ شده سینه باز یعنی دورنگ.نظامی.