دورتی گارود

دورتی انی الیزابت گارود ( به انگلیسی: Dorothy Annie Elizabeth Garrod ) ( زادهٔ ۵ مه ۱۸۹۲ - مرگ ۱۸ دسامبر ۱۹۶۸ ) باستان شناسی بریتانیایی بود که تخصص خود را در دوره پارینه سنگی گرفت. او نخستین زنی بود که توانست به کرسی استادی آکسبریج دست یابد. او پژوهش هایی در زمینهٔ دورهٔ پارینه سنگی داشت.
دورتی، دختر پزشکی انگلیسی به نام سِر آرچیبالد گارود بود. او در آکسفورد زاده شد و در روستایی در شرق انگلیس بزرگ شد. وی در سال ۱۹۱۳ میلادی ( ۲۱ سالگی ) درحالی وارد کالج نون هام شد که یکی از دانشجویان انگشت شمار دختر بود. او سه سال بعد در ۱۹۱۶، فارغ التحصیل شد و به دلیل اعلام بسیج عمومی، تا سال ۱۹۱۹ به خدمت در جنگ گماشته شد؛ سپس به جزیره مالت در جنوب ایتالیا، جایی که پدرش مشغول کار بود رفت، و به تدریج به تاریخ محلی آنجا علاقه مند شد.
پس از تحصیلات میان سال های ۱۹۲۵ تا ۱۹۲۶ را به کاوش در جبل الطارق پرداخت و در ۱۹۲۸ یک سفر اکتشافی را به جنوب کردستان رهبری نمود و در غارهای هزارمرد و زارزی ( در کردستان عراق ) به کاوش پرداخت؛ سپس به اسرائیل رفت و کوه کرمل ( Carmel mount ) را کاوید. وی در کاوش های خود در غار اسخول ( Es - Skhul cave ) در کوه کرمل، به شواهد بسیار مهمی دربارهٔ اولین مهاجرت ناموفق گونه انسان خردمند ( Homo Sapiens ) از قاره آفریقا، که در حدود ۱۲۰٬۰۰۰ سال پیش جریان داشت، دست یافت. [ ۱]
تیم حفاری پروفسور گارود، در اطراف غار اسخول، ابزارهای سنگی ای را یافتند که به ابزارهای سنگی کشف شده ۱۶۵٬۰۰۰ ساله در غار پینِکِل پوینت ( Pinnacle Point cave ) در آفریقای جنوبی، بسیار شبیه بود. آن ها بستر صخره ای اطراف غار را به عمق ۱/۵ متر حفاری کردند، و به بقایای اسکلت ۱۰ انسان دست یافتند. امروزه این اسکلت ها در موزه راکفلر در شهر اورشلیم، دقیقاً در همان حالتی که در هنگام کشف یافت شده بودند، نگهداری می شوند. شواهد خاصی در هنگام کشف این اسکلت ها مشاهده شده بود که نشان می داد آن مردمان، احتمالاً به پس از مرگ اعتقاد داشته اند؛ و این، قدیمی ترین مورد است که نشان می دهد گروهی از انسان ها به ماوراءالطبیعه باور داشته اند. به دنبال تغییرات اقلیمی در حدود ۱۲۵٬۰۰۰ سال پیش، بخش زیادی از صحرای بزرگ آفریقا دارای پوشش گیاهی شد که به دنبال آن، گروهی از انسان ها، توانستند به تدریج، به سمت شمال و شمال شرق آفریقا پیش روی کنند، و از طریق صحرای سینا، از قاره آفریقا خارج شوند. آن ها توانستند برای هزاران سال در سرزمین های شرق دریای مدیترانه، فرهنگ ناتوفی ( Natufian culture ) را ایجاد کنند.