دوراگاهی

دورآگاهی. دورآگاهی یا تله پاتی ( از عبارات یونانی τῆλε، تله به معنی "دور"، و πάθος، پاتوس یا - پاتیا به معنی "احساس، اشتیاق، ادراک، رنج، تجربه" ) است، که ادعا شده می تواند انتقال متناوب اطلاعات از یک شخص به شخص دیگر بدون استفاده از کانال های حسی شناخته شده یعنی بدون استفاده از حواس پنجگانه انسانی یا تعامل بدنی و فیزیکی انتقال اطلاعات را انجام دهد.
این اصطلاح اولین بار در سال ۱۸۸۲ توسط دانشمند کلاسیک فردریک دبلیو. ایچ. مایرز بنیانگذار جامعه تحقیقات روان ( SPR ) ابداع شد[ ۱] و محبوبیت بیشتری نسبت به عبارت قبلی انتقال فکر داشت. [ ۲] [ ۳]
آزمایش های تله پاتی از نظر تاریخی به دلیل عدم کنترل مناسب و فقدان تکرارپذیری مورد انتقاد قرار گرفته است. هیچ مدرک و دلیل قانع کننده ای مبنی بر وجود توانایی دورآگاهی وجود ندارد و جامعهٔ علمی به طور کلی موضوع را شبه علمی می دانند. [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷]
آزمایش های مختلفی برای نشان دادن تله پاتی انجام شده است، اما هیچ مدرک علمی مبنی بر وجود این توانایی وجود ندارد. [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱] هیئتی به سفارش شورای تحقیقات ملی ایالات متحده برای بررسی ادعاهای فراطبیعی به این نتیجه رسید، که "علی رغم سابقهٔ ۱۳۰ سالهٔ تحقیقات علمی در مورد چنین مواردی، کمیتهٔ ما هیچ توجیه علمی برای وجود پدیده هایی مانند ادراک فراحسی، تله پاتی ذهنی یا تمرینات "اثر ذهن بر ماده"و … نیافته است. ارزیابی تعداد زیادی از بهترین شواهد موجود، به راحتی ادعای وجود این پدیده ها را تأیید نمی کند. جامعه علمی رشتهٔ پاراسایکولوژی را یک شبه علم می داند. [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴] [ ۱۵] هیچ مکانیسم شناخته شده ای برای تله پاتی وجود ندارد. [ ۱۶] ماریو بانژ، فیلسوف و فیزیک دان نوشته است که تله پاتی با قوانین علم مغایرت دارد، و این ادعا که «سیگنال ها می توانند از طریق فضا منتقل شوند بدون اینکه با فاصله کم رنگ یا ضعیف شوند، با فیزیک مغایرت دارد».

دورآگاهی. رجوع شود به:تله پاتی