دوران طلایی هلند

دوران طلایی هلند ( به هلندی: Gouden Eeuw؛ به انگلیسی: Dutch Golden Age ) به دوره ای در سدهٔ هفدهم میلادی در هلند گفته می شود که سیاست، اقتصاد، فرهنگ و هنر در این کشور به اوج شکوفایی خود رسید و به شهرتی جهانی دست یافت. [ ۱] هر چند «دوران طلایی هلند» در واقع از سال های پایانیِ سدهٔ شانزده میلادی آغاز و به اوایل سدهٔ هجدهم ختم می شود، این اصطلاح بیشتر برای دورهٔ اصلیِ آن در سدهٔ هفدهم به کار می رود. [ ۲] نیمهٔ نخست سدهٔ هفدهم میلادی در هلند بیشتر به جنگ با اسپانیا گذشت. پس از پیروزی در جنگ، آرامش در کشور برقرار شد. هلندیان به کشف سرزمین های دیگر پرداختند و به ویژه از راه کمپانی هند شرقی هلند به فعالیت های گستردهٔ بازرگانی در کشورهای گوناگون پرداختند. [ ۳]
در ۱۶۰۴ آبخوست منهتن را از بومیان آمریکا و خریدند و شهر نیو آمستردام را پایه گذاشتند و این شهر را مرکز بازرگانی شان در آمریکای شمالی قرار دادند و نوآبادهای هلندی در آمریکای شمالی پس از آن گسترش یافتند. برقراری صلح در کشور و همچنین پیشرفت علم و افزایش ثروت، در هنر هلند هم بازتاب یافت. آثار برجای مانده از هنر هلند در دوران طلایی ( به ویژه در زمینهٔ نقاشی ) در بسیاری از موزه های هلند و بلژیک دیده می شوند و دوره های دانشگاهی برای بررسی این آثار ایجاد شده است. چندین فیلم مستند نیز در بارهٔ دوران طلایی هلند ساخته شده است. بسیاری از نام آوران فکر و فلسفه و فرهنگ هلند، از جمله باروخ اسپینوزا، رامبرانت و هوگو گروتیوس در همین روزگار می زیستند.