دور گوی

لغت نامه دهخدا

دورگوی. ( نف مرکب ) گوینده از دور. متکلم از فاصله بسیار. || ( اِ مرکب ) مؤلف این کلمه را بجای کلمه رادیو برگزیده است.

فرهنگ فارسی

گوینده از دور .

پیشنهاد کاربران

بپرس