دور پیروزی ( همچنین دور افتخار ) اصطلاحی است که در ورزش های موتوری برای توصیف یک دور اضافی از مسیر مسابقه پس از پایان یک مسابقه استفاده می شود. این دور با سرعت کم به راننده برنده اجازه می دهد تا پیروزی خود را جشن بگیرد و به تماشاگران فرصت تبریک و احترام به رقبا را می دهد. معمولاً، مارشال های پرچم کنار پیست پرچم های خود را در حرکتی به اهتزاز درمی آورند که به عنوان سلام فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی در ایالات متحده شناخته می شود. [ نیازمند منبع] غیرمعمول نیست که مارشال ها به عنوان یک حرکت برای رانندگان کف بزنند یا دست خود را تکان دهند و گاهی رانندگان در پاسخ به آنها دست تکان می دهند.
دورهای پیروزی گاهی اوقات می تواند برای برنده و سایر رانندگان خطرناک شود، زیرا در بسیاری از مسیرها تورهای ایمنی می توانند به راحتی توسط جمعیت بالا بروند، که سپس به مانعی برای مسابقه دهندگان تبدیل می شود.
دورهای پیروزی مرتباً شاهد بوده است که رانندگانی که در مراحل پایانی مسابقه بازنشسته شده اند، با اتومبیل های یکی از رقبای خود به پیت ها برمی گردند. برخی از نمونه های قابل توجه در فرمول یک عبارتند از: ریکاردو پاترز و دیدیه پیرونی در گرندپری موناکو ۱۹۸۲، نایجل منسل و آیرتون سنا در جایزه بزرگ بریتانیا در سال ۱۹۹۱ ( تصویر ) ، ژان آلسی و مایکل شوماخر در جایزه بزرگ کانادا در سال ۱۹۹۵، گیلان شوماخر و مایکل شوماخر. فیزیچلا در گرندپری آلمان ۱۹۹۷، میکا هاکینن و دیوید کولتارد در گرندپری اسپانیا ۲۰۰۱ و مارک وبر و فرناندو آلونسو در گرندپری آلمان ۲۰۱۱ و گرندپری سنگاپور ۲۰۱۳ و سباستین فتل و پاسکال وهرلاین در گرندپری مالایی۲۰.
از اواسط دهه ۲۰۰۰، فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی، سازمان جهانی ورزش موتوری، کاری را که یک راننده فرمول یک ممکن است در دور پیروزی خود انجام دهد، محدود کرده است. مقررات ورزشی بیان می کند که در پایان یک مسابقه، «همه ماشین ها باید بدون توقف، بدون سبقت ( مگر اینکه کاملاً ضروری باشد ) ، بدون دریافت هیچ جسمی و بدون هیچ کمکی ( به جز اینکه از مارشال ها در صورت لزوم ) "، اگرچه این قانون به ندرت اجرا شده است، مانند فلیپه ماسا که پرچم برزیل را پس از پیروزی در گرندپری برزیل ۲۰۰۶ برد و مانند، لوئیس همیلتون پرچم انگلیس را به دنبال پیروزی جنجالی خود در ۲۰۲۱ به دست گرفت. جایزه بزرگ بریتانیا. [ ۱] همچنین دیدن سبقت گرفتن از رانندگان در دور پیروزی، و همچنین توقف رانندگان برای صرفه جویی در یک لیتر نمونه سوخت مورد نیاز برای بازرسی پس از مسابقه، از جمله دلایل دیگر، امری عادی است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدورهای پیروزی گاهی اوقات می تواند برای برنده و سایر رانندگان خطرناک شود، زیرا در بسیاری از مسیرها تورهای ایمنی می توانند به راحتی توسط جمعیت بالا بروند، که سپس به مانعی برای مسابقه دهندگان تبدیل می شود.
دورهای پیروزی مرتباً شاهد بوده است که رانندگانی که در مراحل پایانی مسابقه بازنشسته شده اند، با اتومبیل های یکی از رقبای خود به پیت ها برمی گردند. برخی از نمونه های قابل توجه در فرمول یک عبارتند از: ریکاردو پاترز و دیدیه پیرونی در گرندپری موناکو ۱۹۸۲، نایجل منسل و آیرتون سنا در جایزه بزرگ بریتانیا در سال ۱۹۹۱ ( تصویر ) ، ژان آلسی و مایکل شوماخر در جایزه بزرگ کانادا در سال ۱۹۹۵، گیلان شوماخر و مایکل شوماخر. فیزیچلا در گرندپری آلمان ۱۹۹۷، میکا هاکینن و دیوید کولتارد در گرندپری اسپانیا ۲۰۰۱ و مارک وبر و فرناندو آلونسو در گرندپری آلمان ۲۰۱۱ و گرندپری سنگاپور ۲۰۱۳ و سباستین فتل و پاسکال وهرلاین در گرندپری مالایی۲۰.
از اواسط دهه ۲۰۰۰، فدراسیون بین المللی اتومبیل رانی، سازمان جهانی ورزش موتوری، کاری را که یک راننده فرمول یک ممکن است در دور پیروزی خود انجام دهد، محدود کرده است. مقررات ورزشی بیان می کند که در پایان یک مسابقه، «همه ماشین ها باید بدون توقف، بدون سبقت ( مگر اینکه کاملاً ضروری باشد ) ، بدون دریافت هیچ جسمی و بدون هیچ کمکی ( به جز اینکه از مارشال ها در صورت لزوم ) "، اگرچه این قانون به ندرت اجرا شده است، مانند فلیپه ماسا که پرچم برزیل را پس از پیروزی در گرندپری برزیل ۲۰۰۶ برد و مانند، لوئیس همیلتون پرچم انگلیس را به دنبال پیروزی جنجالی خود در ۲۰۲۱ به دست گرفت. جایزه بزرگ بریتانیا. [ ۱] همچنین دیدن سبقت گرفتن از رانندگان در دور پیروزی، و همچنین توقف رانندگان برای صرفه جویی در یک لیتر نمونه سوخت مورد نیاز برای بازرسی پس از مسابقه، از جمله دلایل دیگر، امری عادی است.
wiki: دور پیروزی