دودگون

لغت نامه دهخدا

دودگون. ( ص مرکب ) دودی. به رنگ دود. دودرنگ. ( یادداشت مؤلف ). ادکن. ( زمخشری ). دودفام. تیره. تار.

( صفت ) تیره تار .

(ص مر. ) تیره ، تار.

به رنگ دود، دودی، تیره وتار.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید