دوده الفونس

دانشنامه آزاد فارسی

دوده آلفونس. دودِه، آلْفونس (۱۸۴۰ـ۱۸۹۷)(Daudet, Alphonse)
دودِه، آلْفونس
رمان نویس فرانسوی. در مجموعۀ داستان های نامه هایی از آسیابم (۱۸۶۶) دربارۀ پرووانس، زادگاهش، می نویسد و در رمانتارتارن دو تاراسکون (۱۸۷۲) و دو دنبالۀ آن قهرمانی با نام تارتارن می آفریند که مظهر خلق وخوی جنوبی هاست. از دیگر آثار اوست: نمایش نامۀ زنی اهل آرل (۱۸۷۲) که ژرژ بیزه برای آن آهنگ ساخت؛ و خاطرات مردی ادیب که در ۱۸۸۹ منتشر شد. دوده در نیم زاده شد و در پاریس روزنامه نگاری پیشه کرد. نخستین کتاب شعرشعاشقان (۱۸۵۸) بود. پسرک، داستان یک کودک (۱۸۶۸)، خاطرات دورۀ کودکی اش را بازگو می کرد. دنباله های تارتارن دو تاراسکون عبارت اند از تارتارن برفراز آلپ (۱۸۸۵) و پورت تاراسکون (۱۸۹۰). رمان های دیگر او عبارت اند از فورمون جوان و ریزلر پیر (۱۸۷۴)، ناباب (۱۸۷۷)، و فناناپذیر (۱۸۸۸) که رمان اخیر طنزی گزنده دربارۀ فرهنگستان فرانسه است. داستان سی سال در پاریس (۱۸۸۸) تصویری زنده از زندگی اجتماعی و ادبی دوده را ترسیم می کند. ازجمله داستان های گیرای او برای کودکان است: زن زیبای اهل نیورنه (۱۸۸۶).

پیشنهاد کاربران

بپرس