دودمان نخست مصر باستان دوره ای از تاریخ پادشاهی مصر را تشکیل می دهد که به همراه دودمان دوم زیر عنوان دوره آغازین دودمانی مصر طبقه بندی می شوند. در این دودمان شهر تینیس پایتخت مصر بود.
پادشاهان و فرمانروایان شناخته شده در تاریخ مصر در دودمان یکم به شرح زیر هستند:
اطلاعات دانسته از این دودمان از اندک تندیس ها و اشیای به جا مانده از آن دوران که نام های پادشاهی را دربرداشتند، به دست آمده اند. یکی از مهم ترین این اشیا لوحه نارمر است. هیچ اطلاعات ثبت شده با جزییاتی از دو دودمان نخست بر جای نمانده است به جز فهرست مختصر نوشته شده در سنگ پالرمو. در آن هنگام هیروگلیف به شکل کامل ابداع شده بود و تصاویر به کار رفته در آن برای نزدیک سه هزار سال پس از آن دست نخورده باقی ماندند. محقق ایرانی یاراحمدی معتقد است، که این احتمال وجود دارد، که نارمر شاه بنیان گذار سلسله اول مصر در حقیقت اولین فردی است، که مصر علیا و سفلی را در دوره اتحاد دوم در سال ۳۱۰۰ پ. م. متحد کرده یا این فرایند را آغاز نموده است. او دربارهٔ منس معتقد است، که شاید منس همان فردی است، که در حوالی سال ۴۵۰۰پ. م. برای اولین بار مصر علیا و سفلی را متحد کرده است. اتحاد اول پس از دوره کوتاهی فروپاشید. نظر به عدم وجود کتابت و بسیاری از اسناد خطی از این دوره نام منس در طی این دوران سینه به سینه منتقل گردیده و به مرور زمان به دوره اتحاد دوم که سپر سنگی نارمر شاه سند مکتوبی دربارهٔ آن در اختیار ما می گذارد، جایگزین نام نارمر شاه گردیده است. [ ۱]
آرامگاه های بزرگ بر جای مانده از فرعونهای این دوره در ابیدوس و نقاده، به علاوه گورستان های سقاره و حلوان در نزدیکی ممفیس نشان می دهند که ساختمان ها بیشتر از چوب و آجرهای گلی ساخته می شدند و سنگ در موارد کمی برای دیوارها و سطح اتاق ها به کار می رفت. سنگ اما به مراتب برای ساخت زیورآلات، ظرف، و گاه تندیس به کار می رفت. از چوب گز برای ساخت قایق بهره گرفته می شد.
قربانی کردن انسان به عنوان بخشی از مراسم به خاک سپاری فرعون ها در این دودمان انجام می شد. در مقبره دجر ۳۳۸ تن به همراه فرعون به خاک سپرده شدند. انسان ها و جانورانی که قربانی می شدند وظیفه داشتند که پس از مرگ فرعون را در زندگی فراخاکی خود یاری رسانند. به دلایلی نامعلوم این آیین پیش از دودمان نخست پیگیری نشد و انسان های زنده جایشان را به تندیس های کوچک اوشابتی دادند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپادشاهان و فرمانروایان شناخته شده در تاریخ مصر در دودمان یکم به شرح زیر هستند:
اطلاعات دانسته از این دودمان از اندک تندیس ها و اشیای به جا مانده از آن دوران که نام های پادشاهی را دربرداشتند، به دست آمده اند. یکی از مهم ترین این اشیا لوحه نارمر است. هیچ اطلاعات ثبت شده با جزییاتی از دو دودمان نخست بر جای نمانده است به جز فهرست مختصر نوشته شده در سنگ پالرمو. در آن هنگام هیروگلیف به شکل کامل ابداع شده بود و تصاویر به کار رفته در آن برای نزدیک سه هزار سال پس از آن دست نخورده باقی ماندند. محقق ایرانی یاراحمدی معتقد است، که این احتمال وجود دارد، که نارمر شاه بنیان گذار سلسله اول مصر در حقیقت اولین فردی است، که مصر علیا و سفلی را در دوره اتحاد دوم در سال ۳۱۰۰ پ. م. متحد کرده یا این فرایند را آغاز نموده است. او دربارهٔ منس معتقد است، که شاید منس همان فردی است، که در حوالی سال ۴۵۰۰پ. م. برای اولین بار مصر علیا و سفلی را متحد کرده است. اتحاد اول پس از دوره کوتاهی فروپاشید. نظر به عدم وجود کتابت و بسیاری از اسناد خطی از این دوره نام منس در طی این دوران سینه به سینه منتقل گردیده و به مرور زمان به دوره اتحاد دوم که سپر سنگی نارمر شاه سند مکتوبی دربارهٔ آن در اختیار ما می گذارد، جایگزین نام نارمر شاه گردیده است. [ ۱]
آرامگاه های بزرگ بر جای مانده از فرعونهای این دوره در ابیدوس و نقاده، به علاوه گورستان های سقاره و حلوان در نزدیکی ممفیس نشان می دهند که ساختمان ها بیشتر از چوب و آجرهای گلی ساخته می شدند و سنگ در موارد کمی برای دیوارها و سطح اتاق ها به کار می رفت. سنگ اما به مراتب برای ساخت زیورآلات، ظرف، و گاه تندیس به کار می رفت. از چوب گز برای ساخت قایق بهره گرفته می شد.
قربانی کردن انسان به عنوان بخشی از مراسم به خاک سپاری فرعون ها در این دودمان انجام می شد. در مقبره دجر ۳۳۸ تن به همراه فرعون به خاک سپرده شدند. انسان ها و جانورانی که قربانی می شدند وظیفه داشتند که پس از مرگ فرعون را در زندگی فراخاکی خود یاری رسانند. به دلایلی نامعلوم این آیین پیش از دودمان نخست پیگیری نشد و انسان های زنده جایشان را به تندیس های کوچک اوشابتی دادند.
wiki: دودمان نخست مصر