دودخانه

لغت نامه دهخدا

دودخانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) کوره. تنوره : و به تنور اندر نهند یا به دودخانه آبگینه گران. ( ذخیره خوارزمشاهی ). || دودمان و خانواده. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ) ( از فرهنگ جهانگیری ). خاندان و دوده. ( آنندراج ) :
ایا ستوده به تو دودخانه نبوی
جهان گرفته به عزم صواب و رای قوی.
سوزنی.
|| نژاد. ( ناظم الاطباء ). تبار. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

دودمان، خانواده
کوره . تنوره .

فرهنگ عمید

دودمان، خانواده.

دانشنامه عمومی

دودخانه ( در آمریکای شمالی Smokehouse، در بریتانیایی Smokery ) ساختمانی است که در آن گوشت یا ماهی با دود آغشته می شود. محصول نهایی ممکن است گاهی برای یک سال یا بیشتر در ساختمان نگهداری شود. [ ۱] حتی زمانی که از دود استفاده نمی شود، به چنین ساختمانی – که معمولاً یک ساختمان فرعی است – گاهی به عنوان «دودخانه» گفته می شود. زمانی که از دود استفاده نمی شود، اصطلاح گوشت خانه رایج است.
عکس دودخانهعکس دودخانه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

مترادف ها

smokehouse (اسم)
دودخانه

پیشنهاد کاربران

بپرس