به آتش رخ او ره که یافت کز تف عشق
هزار جان و جگر سوخت زلف دودآساش.
سنایی.
صبحدم چون کله بندد آه دودآسای من چون شفق در خون نشیند چشم شب پیمای من.
خاقانی.
شکارم کرد زلف او چو آتش سرفروزانم که در گردن کمند زلف دودآسای او دارم.
خاقانی.
دوداسا
لغت نامه دهخدا
به آتش رخ او ره که یافت کز تف عشق
هزار جان و جگر سوخت زلف دودآساش.
چون شفق در خون نشیند چشم شب پیمای من.
که در گردن کمند زلف دودآسای او دارم.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
دود آسا:دود مانند.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۶۶ ) .
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۶۶ ) .