دودگن. [ گ ِ ] ( ص مرکب ) به رنگ دود. دودی. رنگ وبوی دود گرفته. ( یادداشت مؤلف ): ثوب دخن ؛ جامه دودگن. ( مهذب الاسماء ) : و دیگر باید که کاغذ اسفید بر کنار دیگها دوساند تا قطعاً دود نکند و دودگن نگردد. ( از رساله کهنه در باب آداب دیگ پختن ).
