دود گرد

لغت نامه دهخدا

دودگرد. [ گ َ ] ( اِ مرکب ) صاحب آنندراج به کلمه معنی تیرگی و کدورت داده و بیت زیر را شاهد آورده است از رضی دانش :
بی دورت عالمی خواهم که چشمم واکنم
در میان دودگرد صبح و شام افتاده ام.
اما می نماید که صورت صحیح در بیت «دود و گرد صبح و شام » باشد که بر اثر نادرست خوانی به صورت ترکیبی درآمده و معنی فوق بدان داده شده است.

فرهنگ فارسی

صاحب آنندراج به کلمه معنی تیرگی و کدورت داده .

پیشنهاد کاربران

بپرس