دود گاه

لغت نامه دهخدا

دودگاه.( اِ مرکب ) بخاری. || دودکش. ( ناظم الاطباء ). جایی که از آن دود برآید. ( آنندراج ) :
به دود گلخن امید دودگاه هوس
که با دماغ منش هر دو راست قرب جوار.
عرفی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بخاری .

پیشنهاد کاربران

بپرس