دودپیمای. [ پ َ / پ ِ ] ( نف مرکب ) دودپیما. در صفات آه مستعمل است. ( از آنندراج ). که دود از وی برخیزد : تعلیم گر تو شد که اینجای آتشکده ای است دودپیمای.نظامی.
