دودرزی. [ دُ دَ ] ( حامص مرکب ) صفت و حالت دودرز. داشتن دو درز و شکاف. || کنایه از دودستگی و نفاق و دوتیرگی : دودرزی ز دل بشکند کوه را پراکندگی آرد انبوه را.
نظامی.
رجوع به دودستگی شود.
فرهنگ فارسی
صفت و حالت دو درز .
پیشنهاد کاربران
دو درزی:دوشکافه. ( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷، ص ۴۸۰ ) .