دود افکندن. [ اَ ک َ دَ] ( مص مرکب ) دود برافکندن. دود برانگیختن. دود برآوردن. || کنایه از جادویی است : به دود افکندن آن زلف سرکش که چون دودافکنان در من زد آتش.نظامی.رجوع به دودافکن و دودافکنی شود.
