دوختن

( و کردی شمالی و جنوبی ایران اصالت بیشتری نسبت به فارسی امروزی دارند )
انتهای افعال فارسی معمولا خ دارند مثل انداخت ( در کردی: هاویژت، هاویشت )
که کردی آن به آویخت بیشتر شباهت دارد که این نشان از نزدیکی بسیار ریشه های این دو زبان به هم بدون در نظر گرفتن قدمت و اصالت انها ( به نظر من در طول تاریخ بسیار کلمات به طور وسیعی بین آنها تبادل شده است اما کردی اصالت خود را بیشتر حفظ کرده است �کلمات بیگانه کمتری را به خود اضافه کرده� )
همچنین صرف فعل برای شخص سوم در فارسی به ت ختم می شود جز فعل �کرد� ( این فعل بسیار در کردی دیده می شود ) و �شد� ( بو یا کرا در کردی )
رفت، هست، شست، پخت، انداخت، برداشت
از آنجا که انتهای آنها به خت یا ت ختم می شود با در نظر گرفتن لغت کردی دوخت یعنی دوور باید لغت فارسی آن در انتها به ت یا خت ختم شود
دوورت، دوورخت، دوت، دوخت. و از آنجا که زبان فارسی در طول تاریخ همیشه به خوش آوا بودن بیشتر اهمیت داده ست تا حفظ آوایی کلمه مثلا ( کلمات بسیاری وجود دارند اما در هنگام نوشتن این نظر به یاد ندارم ) کرد و کردستان که در کردی کورد و کوردستان نوشته میشود، کرد را که تلفظ درست آن کورد در کلمه پاراکورد یا و در کلمه دور است را نادیده گرفته و آن طور که در فارسی خوش آوا تر است به شکل کلمه کنونی ( کُرد ) در فارسی می خوانند به همین جهت به اشتباه آن را به گُرد تشبیه می کنند که اصولا این لغت ارتباطی با فارسی ندارد و لغت اصلی آن را با یک صدا دگرگونه کرده و وارد زبان فارسی کرده اند.
به هر حال در اینجا ممکن است کلمه اصلی دوخت در فارسی باستان دورخت بوده باشه که در طول زمان به دوخت تبدیل شده باشد
که در هر حال کردی پشتبانه خوبی برای اثبات فارسی و کردی بودن این کلمه است.
سخن برای گفتن زیاد است مثل کلماتی که در فارسی به وان یا بان ختم می شوند این کلمات از کردی به فارسی منتقل شده اند که یکی از آنها هنوز وارد فارسی نشده است مَریوان یا مریوان است ( نام شهری در استان کردستان ) مر به معنی پرنده و لغت وان منتسب کننده است و در کل به معنای محل پرندگان، آشیانه پرندگان یا جایی که پرندگان با آن سرو کار دارند است که با توجه به پرندگان متنوع زریبار میتوان به معنی آن دست یافت، نگهبان، نیگا وان: کسی که کارش نگاه کردن و پاییدن است، پهلوان، پال وان: پال در کردی به معنی هل دادن است و معنی کلی آن کسی که با هل دادن و زمین زدن سروکار دارد
اردوان که در ترکیه آن را به اردوغان باب میل ترک ها تغییر داده اند: اَرد، ئه رد، ئه رز یا همان عرض در عربی به معنی زمین است کره زمین نه، فقط زمین، یعنی زمین منتسب به اوست یعنی مالک زمین است که مترادف آن در فارسی جهانگیر است، امیدوارم تجربه من برای شما مفید بوده باشه زبان ها زنده اند با همدیگر حرف می زنند و کلمات جدیدی یاد میگیرند ویا می سازند پس نمی توان گفت دقیقا این کلمه و یا آن کلمه برای چه زبانی ست مثل نژاد انسان ها

3 - واژه ترکی معادلی که وجود دارد اورمک می باشد .
4 - دوختن در اشعار فردوسی که در 416 هجری قمری در گذشته آمده است:
چو شد بافته شستن و دوختن
گرفتند از و یکسر آموختن
در حالیکه کهن ترین مرجعی که دوکوماک در آن آمده کتاب محمود بن عمر بن محمد بن عمر خوارزمی که در سال 476 هجری قمری زاده شده می باشد .

گت یعنی برو و گدر یعنی رونده نه گتر

بعدشم تا دویست سال بلد اولین اثر فارسی اثر پهلوی هست چجوری پیش نیاز فارسی بوده که جدا هم موازی میرفته. قابل قبول نیست

من که این حرفو تایید نمیکنم ولی اون زبان شناس داره اینو میگه، بعد پانترک ایرونی بیسواد بدون تحصیلات آدموار حداقل در این زمینه میاد اینجا میگه فارسی گویشی از ترکیه
ها ارواح خاک چنگیزخان🤡
فارسی ۲۵۰۰سال سنت نوشتاری داره ترکی ۱۳۰۰سال!
کاش حداقل سابقه نوشتاری توانمندتر داشتید بعد ادعا می کردید جوری که گوش آسمان به درد بیاد!!!!!

ایسلندی کهن:DUGA
انگلیسی کهن:DEAG
لهستانی:DOIC
و زبانهای دیگر
پسگشت ( منبع ) :
PKORNY 271
MACKENZIE 123
BUCK 386
نکته:دگرگونی آوایی ( س ) و ( ش ) در زبانهای هندواروپایی رواگمند است.
بمانند دوشیدن / دوسیدن / دوزیدن و دوختن