دوتپه

دوتپه (خدابنده). دوتپه، روستایی از توابع بخش دوتپه و از توابع شهرستان خدابنده استان زنجان ایران است. بر اساس مصوبه ای در سال ۱۳۹۹ نام دوتپه سفلی به دوتپه تغییر یافت. [ ۱] روستای دوتپه در کیلومتر ۲۲ جاده قیدار به ابهر قرار گرفته است. این روستا از جهات شرق به پینه دوز، شمال شرق به قفساباد، شمال به چپقلو و قانلی شمال غربی به داشلوجه، غرب به توپقره، جنوب غربی به بلگشیر، جنوب به دهشیر و جنوب شرقی به خانکندی محدود می شود.
با توجه به مجسمه ها و آثاری که از دیوان تپه خارج شده بود قدمت روستا به دوران قبل اسلام برمی گردد، در بعضی از قبرها که آنها را گوور قبری ( قبر گبری ) می نامند، سلاح و وسایل شخصی وجود داشته که به اعتقادات زندگی بعد از مرگ در برخی ادیان مربوط می شود.
دیوان تپه یا جمشیدتپه مربوط به هزارهٔ قبل میلاد و قرون میانه دوران های تاریخی پس از اسلام است که این اثر در تاریخ ۱۷ آذر ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۱۳۳ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. [ ۲]
اما تاریخ معاصر دوتپه را می توان از زمان حسینقلی بیک آغاز کرد که مالک زمین های شرق قیدار تا قره آغاج ابهر بود، در مواجه با خوانین افشار زمین های خود را در ازای یک صلوات جمعی سالانه به مردم دوتپه بخشید و از روستا مهاجرت کرد. ( تا زمان حال حاضر مردم دوتپه همچنان به عهد خود با حسینقلی بیک پایبند هستند ) بعد از آن روز تا سال ۱۳۴۹ دوتپه محل منازع مردم و خوانین بود.
مردم دوتپه از نظر دینی و زبانی مانند سایر روستاهای شهرستان هستند. دین مردم اسلام و مذهبشان شیعه است و به زبان ترکی با لهجهٔ خسمه ای صحبت می کنند.
به ترتیب اکبری، اصغری، بهرامی، محمدی و ولیّ نام خانوادگی اکثریت مردم است.
قدیمی ها اعتقاد دارند که روستا، هفت مرتبه تغییر مکان داده است، بنای روستای کنونی در ابتدا با ساختن ۲۴ خانه در کنار چشمهٔ قانلی بولاق ـ که در نزدیکی دیوان تپه است ـ شروع شد. مردم می گویند در زمان جمشیدشاه جنگ بسیار سختی در این مکان اتفاق افتاده بود و بر اثر کشته های زیاد و خونریزی فراوان آب چشمه به رنگ خون درآمد. که این جنگ در نهایت با رسیدن قوشون جهان افروز، دختر جمشیدشاه، به پایان رسید. و از آن زمان این چشمه را قانلی بولاق نامیده اند. از جمله چشمه های دیگر میتوان به نظرگاه ( محلی بوده که مردم در صورت داشتن حاجت سکه ای دون چاه این چشمه می انداختند، تا حاجتشان برآورده شود ) ، بیان کرد. این دشت پربرکت دارای چاهای عمق فراوان میباشد واکثریت به سیستم آبیاری هوشمند قطره ای وبارانی مجهز هستند.