دوبرگی

لغت نامه دهخدا

دوبرگی. [ دُ ب َ ] ( ص نسبی ) گیاه و گلی که تنهادو برگ داشته باشد. || ( حامص مرکب ) نورستگی. چگونگی گیاه که کمی پس از دمیدن قسمت علیایش به دوپاره از هم جدا شود. ( یادداشت مؤلف ) :
سرشت نیک و بد پنهان نماند
توان دانست ریحان از دوبرگی.
سعدی.

فرهنگ فارسی

گیاه و گلی که تنها دو برگ داشته باشد .

دانشنامه عمومی

دوبرگی ( نام علمی: Neottia ovata ) نام یک گونه از سرده دوبرگی است.
عکس دوبرگی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس