دوبرهم زن

لغت نامه دهخدا

دوبرهم زن. [ دُ ب َ هََ زَ ] ( نف مرکب ) شخصی که به سعایت و غمازی میان دو کس نزاع اندازد. ( آنندراج )( از ناظم الاطباء ). مفتن. نمام. سخن چین :
شیوه صلح و صفا کار دوبرهم زن نیست
همچو مقراض نیاید ز سخن چین اصلاح.
شفیع اثر ( از آنندراج ).
رجوع به مترادفات کلمه شود.

فرهنگ فارسی

شخصی که به سعایت و غمازی میان دو کس نزاع اندازد .

پیشنهاد کاربران

بپرس